به گزارش ایکنا؛ آیتالله مهدی هادوی تهرانی در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره مبارکه زمر گفت: در آیه 42 سوره مبارکه زمر، خداوند به مسئله خواب و مرگ اشاره فرمود و اینکه خواب راهی است برای دریافت بسیاری از حقایق همچنین اینکه انسان با خواب، نوعی مرگ را تجربه میکند و اگر در همین اندیشه کند، آیات و نشانههای فراوانی را پیدا خواهد کرد.
وی با بیان اینکه در آیه 43، خداوند مسئله شفاعت را بیان میکند افزود: یکی از معتقداتی که قرآن در مواجهه با کفار داشت، بحث شفاعت بود؛ آنها همچنان که قرآن اشاره میکند به اینکه خدا خالق آسمانها و زمین است معتقد بودند اما آنها بتها را میپرستیدند، به عنوان اینکه آنها شفیع اینها هستند. خدا میفرماید: شما چیزهایی را شفیع قرار میدهید که این شفعاء شما هیچ قدرتی ندارند و مالک هیچ چیزی نیستند؛ حتی قدرت تعقلی هم ندارند. یک چوب یا سنگی هستند که شما تراشیدهاید هستند در حالی که شفاعت فقط از آن خداوند است و اوست که می تواند شفاعت بکند.
این استاد حوزه با بیان اینکه شفاعت اگر وجود دارد، فقط اوست که میتواند شفاعت بکند تصریح کرد: شفاعت یعنی یک کسی و یک چیزی بخواهد یک کسی را که یک جرمی، یک مشکلی و یک نقصی دارد را پیش یک فرد دیگری که او قرار است جزاء بدهد، وجیهش کند و جبرانش کند؛ شفیع او و جفت او شود تا او را از آن مشکلی که در آن هست و نقصی که دارد، جبران بکند.
وی اظهار کرد: این آیات، آیاتی است که زیاد علیه ما نیز استفاده میشود؛ چون گفته میشود که شفاعت فقط از آن خداست؛ بنابراین مخالفان به ما میگویند که شما یعنی شیعه و پیروان مکتب اهلبیت(ع) غیر خدا را شفیع قرار داده اید چون شما قائلید به شفاعت اهل بیت و این با این آیات منافات دارد.
هادوی تهرانی با بیان اینکه ما جواب این مسئله را بارها گفتهایم و بار دگر نیز میگوییم عنوان کرد: قرآن فرموده است که شفاعت اثری ندارد الا من اذن له الرحمان و رضی له قولا: مگر آن کسی که خدا به او اجازه بدهد و به سخن او راضی باشد. در سوره طه آیه ۱۰۹ نیز به این مسئله پرداخته شده است؛ بنابراین خدا به بعضیها اذن شفاعت میدهد؛ به سخن بعضیها رضایت میدهد که آن بعض، میتوانند شفاعت بکنند.
وی افزود: اعتقاد ما یعنی شیعه به این که پیغمبر(ص) و اهلبیت(ع) میتوانند شفاعت کنند و میکنند، منافاتی با قرآن ندارد؛ درست است که در آیه ۴۴ سوره زمر فرموده لله الشفاعة جمیعا، ولی خود قرآن در آیات دیگر فرموده است که به برخی اذن شفاعت داده است؛ البته این چون به اذن خدا است، باز شفاعت خداست و به یک معنایی منافاتی هم با لله الشفاعة جمیعا ندارد؛ مثل اینکه خدا است که زنده میکند و میمیراند اما عیسی هم زنده میکرد به اذن الله و در پرتو او؛ این منافات ندارد با اینکه فقط خدا یحیی و یمیت است.
این استاد تفسیر بیان کرد: این که خدا اینجا نفی میکند یعنی همین موجوداتی که شما میپرستید و از آنان شفاعت میخواهید ولی هیچ دلیلی بر اینکه اینها از ناحیه خدا چنین اذنی داشته باشند، ندارید؛ اما این که اهلبیت(ع) چنین اذنی دارند این اذن از ناحیه خداست.
هادوی تهرانی با بیان اینکه وهابیها میگویند این که ما از خدا بخواهیم که خدا از پیغمبر بخواهد که پیغمبر برای ما نزد خدا شفاعت بکند، شرک است که خیلی از وهابیها میگفتند و میگویند اظهار کرد: حالا ممکن است بعضیهایشان عقلهایشان کمی به کار افتاده باشد زیرا اگر خدا خواست از شرک بودن در میآید.
وی افزود: حرف این عده این است که چرا از پیغمبر یک چیزی میخواهید، خب شما مستقیما از خدا بخواهید! ولی این منطق وهابی که توسل و شفاعت را شرک میداند و با این حرف مخالف است، ولی با مبانی شیعه مخالفت ندارد.
انتهای پیام