خوجه‌های اثنی‌عشری؛ اقلیتی منسجم و پرنفوذ از شبه قاره تا شرق آفریقا

به گزارش ایکنا؛ پیشینه شکل‌گیری جماعتی که امروزه به «خوجه» معروف‌اند، به 600 سال پیش در هند بازمی‌گردد. امروزه خوجه‌ها به سه گروه خوجه‌های اسماعیلی، اثنی‌عشری و  اهل سنت تقسیم شده‌اند. وجه مشترک همه این گروه‌ها برخورداری از جایگاه اجتماعی و اقتصادی بالا در کشورهای خود و سازماندهی تشکیلاتی است.

شکل‌گیری اولیه

به نوشته دایره‌المعارف خوجه پدیا؛ حدود 600 سال قبل یکی از مبلغان دین اسلام به نام «پیر صدرالدین» وارد منطقه سند در هندوستان شد. گفته می‌شود که وی یکی از داعیان شاخه نزاری از فرقه اسماعیلیه بود؛ برخی نیز او را یک صوفی ایرانی می‌دانند. او در میان جماعتی از هندوها معروف به لوهانه (Lohana) که گروهی از هندوهای ثروتمند بودند به تبلیغ آیین خود پرداخت. وی تعداد زیادی از این هندوها را به آیینی درآورد که آن را ستپنته (راه درست) نامید که ترکیبی از عقاید صوفیه با باورهای هندویی بود. صدر‌الدین پیروان خود را «خواجه» نامید که در فارسی به معنای فرد محترم و متشخص است. بعدها این عنوان تبدیل به «خوجه» شد.

فدراسیون جهانی شیعیان خوجه

همه فعالیت‌های شیعیان خوجه زیر نظر فدراسیون جهانی جماعات شیعه خوجه اثنی‌عشری (The world Federation of Khoja Shia Athna Ashari Communities) است که هر سه سال یک بار کنفرانسی تشکیل می‌دهد و تصمیمات جهانی این فدراسیون در آن گرفته می‌شود.

 

 

تصمیمات این کنفرانس برای تمام فدراسیون های منطقه لازم‌الاجراست. سیاست‌های کلی درباره انتخاب مرجع تقلید، پرداخت خمس و زکات و… از مسئولیت های این سازمان است. این جمعیت همچنین از ورود به مسائل سیاسی و موضع گیری در قبال رخدادهای سیاسی خودداری می‌کند. این سازمان در سال ۱۹۷۶ در لندن تشکیل شد و ۲۴ عضو و ۴ فدراسیون منطقه‌ای (آفریقا، آمریکای شمالی، آسیا و استرالیا) دارد.