به گزارش ایکنا؛ دکتر محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب، در یادداشتی به دعای انسان و مصلحتها اجابت آن از سوی خدا پرداخت که شرح آن را در ادامه میخوانید:
یکی از دستورات دینی دعا کردن است. دعا کردن اتصال ما زمینیان به منبع فیض الهی است در آسمان معنا؛ نه همین آسمان ظاهر، و خدا قطعاً دعای ما را اجابت میکند، اما شکل اجابت لزوماً به همان صورت نیست که ما خواستهایم.
خدای مهربان در قرآن کریم (غافر، ۶۰) به ما گفته است: «وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ». خدا میگوید: «فقط مرا بخوانید تا سریع به شما پاسخ بدهم. کسانی که خود را بالاتر از این میبینند که مرا بپرستند، بههمین زودیها با خفتوخواری وارد جهنم میشوند.
بنابراین نباید در دعا کردن کوتاهی و تنبلی کرد، ولی این را هم باید توجه داشت که خدایی که از همه امور و آینده ما هم آگاه است، ممکن است اجابت دعای ما را به نفع ما نداند و به جای اجابت دعای ما، آن را در آینده اجابت کند، یا بلایی را از ما دفع کند که اگر ما میدانستیم، بسیار هم از این کار خوشحال میشدیم.
مولوی حکایت کوتاه و گویایی در این باره آورده است:
روزی دزدی جعبهٔ مارگیری را ربود و فرار کرد. مارگیر دزد را تعقیب کرد و به او نرسید و ناامید به راه خود ادامه داد تا ناگهان با جسد بیجان دزد رو به رو شد.
دزدکی از مارگیری مار برد
ز ابلهی، آن را غنیمت میشمرد
وا رهید آن مارگیر از زخم مار
مار کشت آن دزد او را زار زار
مارگیرش دید، پس بشناختش
گفت: از جان، مار من پرداختش
مارگیر گفت: خدا را شکر که من از این بلا نجات پیدا کردم، حال آنکه از خدا می خواستم که مار را از او بگیرم، اما خدا از روی لطف، دعایم را اجابت نکرد.
در دعا میخواستی جانم ازو
کش بیابم، مار بستانم ازو
شکر حق را کان دعا مردود شد
من زیان پنداشتم، آن سود شد
بس دعاها کان زیانست و هلاک
وز کرم مینشنود یزدان پاک
بنابراین اجابت نشدن برخی از دعاهای ما، خود لطفی است به ما، چرا که ما به سبب جهل خود، نیک و بد خود را در بسیاری از کارها نمی توانیم تشخیص بدهیم.
انتهای پیام