جانِ کلام؛
طرح | تأسف مخورید و شادمان نشوید چون ثباتی نیست
دو کلمه از قرآن «زهد» را تفسیر می‌کند: «تا بر آنچه از دست داده‌اید تأسف مخورید و بدانچه دست یافته‌اید شادمان نگردید» و آنکه بر گذشته تأسف نخورد و برآنچه دست یافته شادمان نگردد؛ زاهد کامل است. (نهج الابلاغه، حکمت 431). وقتی چیزی به کف آوردید شاد نشوید و وقتی از کف دادید، ناشاد نشوید. چرا؟ چون ثباتی نیست. [مصطفی ملکیان]
