تواضع از لوازم حتمی تقواپیشگی است + فیلم
پژوهشگر نهج‌البلاغه در درس‌گفتار شرح خطبه متقین اظهار کرد: امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید که از نابخردی انسان متکبر در شگفتم. او به چه چیز خودش می‌نازد که اولش یک نطفه نجس و آخرش هم یک مردار متعفن و گندیده و وسطش هم گرفتار بلاست؛ بنابراین ایشان از لوازم حتمی تقواپیشگی را تواضع معرفی می‌کنند.
به گزارش ایکنا، سیدحمید خویی از نوادگان آیت‌الله خویی و محقق و پژوهشگر نهج‌البلاغه و عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وی در سلسله درس‌گفتارهای «جرعه‌ای از کلام امیر(ع)» در خبرگزاری به بیان نکاتی درباره خصوصیات متقین از منظر حضرت علی(ع) پرداخته است که قسمت ششم آن از نظر می‌گذرد؛
یکی دیگر از خصوصیات متقین در کلام مولی امیرالمؤمنین(ع) در خطبه 193 نهج‌البلاغه فروتنی در مشی زندگی است؛ «و مشیهم التواضع». پارسایان و متقین حقیقی کسانی هستند که خط‌مشی آنها در زندگی مبتنی بر فروتنی است و بسیار تلاش می‌کنند دچار غرور، کبر و خودبینی نشوند. ایشان در خطبه قاصعه نهج‌البلاغه می‌فرمایند: ابلیس شش هزار سال خدا را عبادت کرده بود؛ سال‌هایی که معلوم نیست از جنس سال‌های زمین بود یا آسمان؛ چون در قرآن کریم می‌خوانیم که هر سال آسمانی برابر با پنجاه هزار سال زمینیان است. اگر این گونه باشد معنایش این است که ابلیس سیصد میلیون سال خدا را عبادت کرده و تمام آداب عبادت را به جا آورده بود.
اما امیرمؤمنان(ع) می‌فرمایند که به خاطر یک لحظه کبر، تمام این سابقه طولانی و کارنامه بلند بندگی و پرستش بر باد رفت و خدا وی را از بهشت بیرون راند. سپس امام(ع) این نکته مهم را یادآوری می‌کنند که امکان ندارد خداوند با داشتن خصوصیتی، انسانی را وارد بهشت کند که به خاطر همان خصوصیت، مَلَکی را از بهشت بیرون رانده است. حکم خدا در زمین و آسمان یکسان است و خدا با هیچ کسی تعارف و خویشاوندی ندارد.
امیرمؤمنان(ع) خیلی روشن در این سخن بیان می‌کند که ورود به بهشت بر متکبر حرام است و انسان متکبر رنگ و بوی بهشت را نخواهد دید؛ چراکه کبر یا کبریا فقط از آن خداست و انسان حقیر و ناتوان و ضعیف را جای کبر ورزیدن نیست. امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: از نابخردی انسان متکبر در شگفتم. او به چه چیز خودش می‌نازد که اولش یک نطفه نجس و آخرش هم یک مردار متعفن و گندیده و وسطش هم گرفتار بلاست؛ بنابراین ایشان تقواپیشگی را از لوازم حتمی تواضع معرفی می‌کنند. بنابراین بنده باید در جایگاه بندگی بنشیند و از خدا انتظار خدایی داشته باشد.
انتهای پیام
