به گزارش ایکنا، به مناسبت ماه رمضان پای درس صحیفه سجادیه از زبان حجتالاسلام سیدمهدی حائریزاده، استاد حوزه و دانشگاه، نشستهایم تا درسهای عملی این ادعیه پرفیض را برای زندگی امروز بشر مرور کنیم.
حجتالاسلام حائریزاده در هشتمین قسمت از این مجموعه به موضوع «انس خانواده با خیرخواهی امام حسن(ع)» پرداخت که مشروح آن را در ادامه میبینید و میخوانید.
«ضمن درخواست قبولی طاعات و عبادات هموطنان؛ ولادت با سعادت کریم اهلبیت امام حسن مجتبی(ع) را تبریک میگویم. انشالله خداوند برکات فراوان خود را در این ایام به همه ما عنایت کند.
میگویند زمانی که میخواهند سفرهای را(به ویژه در ماه مبارک رمضان) پهن کنند زیباترین وسیله که دلربایی و خودنمایی میکند را وسط سفره قرار میدهند. از این رو خداوند نیمه ماه مبارک رمضان را ولادت امام حسن مجتبی(ع) قرار داده است؛ در واقع نگین سفره ماه مبارک رمضان امام حسن(ع) هستند.
حضرت امام سجاد(ع) در مقام دعا میفرمایند که خدایا توفیق بده تا خود و فرزندانم موفق به انجام کارهای خیر و کارهایی که باعث رشد و سبب رسیدن به آن اهدافی که تو ما را برای آن خلق کردی، شویم.
ماه رمضان، ماه بندگی خداست و امروز نیز که در ولادت باسعادت امام حسن مجتبی(ع) قرار داریم بهتر است به این نکته اشاره کنیم که ایشان همیشه در کار خیر شرکت میکردند و در روایت است که ۲۰ تا ۲۵ مرتبه با پای پیاده برای انجام مناسک حج از مدینه راهی مکه شدند.
برخی از مورخین نوشتند که امام حسن مجتبی(ع) دومرتبه در طول حیات پربرکتشان تمام اموال خود را در راه خدا صدقه دادند و از طرفی روایت است که اگر کسی وارد مدینه و برای رفع حاجات و خواستههای خود به خانه امام حسن مجتبی(ع) وارد میشد.
در روایات داریم که «إِنْ أَحْسَنَ الْحَسَنِ الْخُلُقُ الْحَسَنُ؛ زیباترین و بهترین خوبیها این است که انسان اخلاق نیکو داشته باشد» خروجی نماز و روزه و جلسات مذهبی رفتن باید در اخلاق ما تبلور پیدا کند؛ اگر در ماه مبارک رمضان که روزه میگیریم عنوان کنیم که ما عصبانی هستیم، چون روزهدار هستیم، عملی اخلاقی نیست.
روزه فقط تشنه ماندن و گرسنگی کشیدن نیست، انسان باید تمرین کند تا به اعصاب خود مسلط باشد و کار خیر کند تا بتواند در جمیع خیرات موفق باشد.
خداوند در آیه ۱۳۳ سوره مبارکه آلعمران میفرماید «وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ؛ و بشتابید به سوی آمرزشی از ناحیه پروردگارتان» یا در آیه ۶۱ سوره مبارکه مؤمنون میفرماید «أُولَٰئِکَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ؛ چنین بندگانی تعجیل در خیرات میکنند و اینان هستند که به کارهای نیکو سبقت میجویند.»
کار خیر این است که شما گره از کار بندگان خدا بگشایید؛ از اینرو رسول اکرم(صلیالله علیه و آله و سلم) در حدیثی میفرمایند «مَنْ سَعى فِى حاجَةِ اَخیهِ الْمُؤْمِنِ فَکَاَنَّما عَبَدَاللّهَ تِسْعَةَ الافِ سَنَةٍ صآئِما نَهارَهُ، قَائِما لَیْلَهُ؛ کسى که براى رفع نیاز برادر مؤمن خـود کوشـش کـند مثـل این اسـت که ۹ هزار سال خداوند متعال را عبادت کرده؛ درحالیکه روزها روزه بوده و شبها را هم شبزندهداری کرده است.»
لبخندی را به لب فقیر یا ضعیفی نشاندن نمونه کار خیر است یا کمک مؤمنانه به بندگان خدا کردن نمونه دیگر کار خیر میباشد. افطارهای سنگین را باید حذف کنیم و به وعدههای فراوانتری از افطاریهای سبک تبدیل کنیم و این وعدهها را در محلههای مستضعفان و مستمندان تقسیم کنیم تا برکات خیر نصیبمان شود.
کار خیر به این است که انسان اگر اشتباه کرد بگوید من اشتباه کردم. کار خیر به این است که اگر چیزی را بلد نیستیم بگوییم ما بلد نیستیم. کار خیر به این است که راستگویی در وجود ما بیشتر از قبل نهادینه شود. امیدواریم بتوانیم از برکات وجودی امام حسن مجتبی(ع) بیشتر از گذشته متنعم و بهرهمند شویم.»
انتهای پیام