ماجرای دیدار آیت‌الله حق‌شناس با امام زمان(عج)

به گزارش ایکنا، آیین آغاز سال تحصیلی حوزه علمیه خواهران استان تهران با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران و حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی قاضی عسکر، تولیت آستان حضرت عبدالعظیم(ع) صبح امروز ۳۰ شهریورماه در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد.

گزیده سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی را در ادامه می‌خوانید؛

معرفت، قدم اول است. وقتی معرفت آمد دل آب می‌شود، انسان محبت پیدا می‌کند. قرآن می‌فرماید: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ». این معرفت مقدمه محبت است. تا انسان جمالی را نبیند دل به آن نمی‌دهد. لذا فرموده: «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» یعنی اولوالعلم باید مقام شهود داشته باشند.

چشم دل باز کن که جان بینی/ آنچه نادیدنی‌ است آن بینی

آن معرفت مقدمه چنین محبتی است که خدا آدرس این محبت را تبعیت از رسول(ص) قرار داده و این محب بودن مقدمه حبیب خدا شدن است. چنانکه حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) حبیبه الله است، حبیبه رسول الله است. باید انسان به مقام حبیب اللهی برسد. در عالم بالا به پیغمبر(ص) گفته شد از میان دو تا مدال یکی را انتخاب کن؛ یکی عبداللهی است، دومی حبیب اللهی است. حضرت رسول(ص) با عنایتی که خدا به وجود نازنینش داشت حُسن انتخاب داشت و گفت من عبداللهی را انتخاب می‌کنم. ندا آمد آنکه عبدالله است همان حبیب الله است. اگر خواستید حبیب الله بشوید باید عبدالله بشوید.

عبودیت الهی بدون معرفت خدا، معرفت محبوب خدا و معرفت مبغوض خدا ممکن نیست. لذا تمام علم در این سه جمله خلاصه شده است: یکی علم به خدا است، یکی علم بمایحب الله است، سومی هم علم بما یبغض الله. این سه تا مجموعه‌ علوم طلبگی است. ما آمدیم خدا را بشناسیم، به آنچه خدا می‌پسندد و آنچه خدا راضی است علم پیدا کنیم و به آن چیزی که خدا ناراضی است و خدا را به غصب می‌رود اعتقاد داشته باشیم.

وقتی محبت پیدا کردیم محبت مقدمه چیست؟ محبت مقدمه اطاعت است. نمی‌شود انسان دل به کسی داده باشد و دلبرش را از خودش برنجاند. لذا اهل الله، اولیاء الله نیاز به ترس از جهنم و طمع بهشت نداشتند، منشا عبودیت آنها عشقشان بود، عاشق خدا بودند. حضرت امیر(ع) می‌فرماید اگر خدا علی را به جهنم ببرد آنجا جهنم من نیست آنجا بهشت من است، چون بهشت من رضای اوست. اگر او بخواهد من بسوزم همان جا برای من بهشت است. این مقام محبت مقام بسیار بالایی است. طلبگی بدون محبت مردگی است. انسان آخرش فتنه‌گر می‌شود، بلندگوی اسرائیل می‌شود، همراه آمریکا می‌شود. آخوند حوزه عمامه سرش گذاشته بلندگوی اسرائیل می‌شود و مملکت را به آشوب می‌کشد. چرا؟ برای اینکه میلش به دنیا است: «بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى». آن چیزی که کارساز است کشش است. کوشش بدون کشش تحمیل است. طلبگی تحمیلی دوام ندارد. این سه جمله را در محضرتان به امانت گذاشتم.

من یک نکته‌ای راجع به امام زمانمان که صاحب حوزه‌ها است تقدیم می‌کنم. این نکته را از مرحوم آیت‌الله حق‌شناس شنیدم. ایشان فرمودند که من یک چله دعای عهد خواندم. دعای عهد سرود صبحگاهی عاشقان امام زمان(عج) است. اگر طلبه‌ای باشد و عاشق نباشد خدا می‌داند که از طلبگی‌اش خیری نمی‌بیند. اگر آن محبت نباشد هیچ هیچ است. ما به خانه امام زمان(عج) آمدیم. حوزه‌های علمیه خانه امام زمان(عج) است. ما سر سفره آقایمان نشسته‌ایم. وجودمان بدهکار امام زمان(عج) است. دار و ندار عالم به یمن قدوم آن حضرت است. لذا دستانتان را سر سفره امام زمان(عج) ببینید.

آقای آیت‌الله حق‌شناس فرمودند چله‌ای دعای عهد را خواندم و روز چهلم برای نماز صبح در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) بودم. نماز صبح را که خواندم، سلام نماز را دادم، مشغول تعقیبات بودم، دیدم بی‌اختیار دارم به طرف راست کشیده می‌شوم. گویی مغناطیسی وجودم را گرفت. نگاهی کردم دیدم وجود نازنین حضرت بقیه الله(عج) است. خدمتشان سلام عرض کردم. اینجا قدمگاه حضرت حجت هم هست. حضرت حجت اینجا تشریف می‌آورند. جای قدمشان اینجا هست و این محل مکان استشمام بوی حضرت است. حضرت یک دستورالعمل سه ضلعی هم به ایشان عنایت کردند.

اجمالا طلبگی تمرین نوکری و خدمتگزاری به ساحت مقدس امام عصر(عج) است. نوکری ادا ندارد، نوکری ادعا ندارد، نوکری تواضع است، نوکری ادب است، نوکری احترام گذاشتن به مهمانان است. همه عالم مهمان امام زمان(عج) هستند. همه سر سفره حضرت هستند و ما خدمتگزار حضرت هستیم لذا باید برای همه متواضع باشیم.