دو راه برون‌رفت از شبهه

حجت‌الاسلام سیدنواب موسوی، مدرس حوزه علمیه لرستان در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، با شرح فرازی از خطبه سی و هشتم نهج‌البلاغه «وَ إِنَّمَا سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ، فَأَمَّا أَوْلِيَاءُ اللَّهِ فَضِيَاؤُهُمْ فِيهَا الْيَقِينُ وَ دَلِيلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَى، وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللَّهِ فَدُعَاؤُهُمْ فِيهَا الضَّلَالُ وَ دَلِيلُهُمُ الْعَمَى، فَمَا يَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ وَ لَا يُعْطَى الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّه»، اظهار کرد: این خطبه در تعریف شبهه و ویژگی‌های آن است.

وی با اشاره به اینکه برای تشخیص حقایق انسان باید بینش حق‌شناس داشته باشد و حق و باطل را تشخیص دهد، ادامه داد: شبهه شبیه‌نمایی به حق و حقیقت می‌کند ولی حق نبوده و حق بودن آن مسلم نیست و ممکن است مردم را به اشتباه بیندازد.

مدرس حوزه علمیه لرستان با یادآوری اینکه شیطان امر نازیبا و کار زشت را زیبا جلوه می‌دهد و موجب فریب انسان می‌شود، تصریح کرد: گروهی مقصد باطل دارند و برای رسیدن به اهداف باطل خودشان شبهه ایجاد می‌کنند.

وی با اشاره به اینکه شبهه در طول تاریخ شکل‌های مختلف داشته و عده‌ای با پوشش دفاع از مظلوم، دفاع از حقوق بشر، اهداف شیطانی خود را دنبال می‌کنند، گفت: شبهه شباهت به حق دارد و خود را در پوشش حق نشان می‌دهد.

موسوی با اشاره به اینکه در فضای شبهه مردم دو گروه هستند، ادامه داد: گروهی به یقین رسیده و از شبهه به سلامت عبور می‌کنند که نمونه آنان اولیای خدا هستند؛ به‌ معنای دیگر نتیجه ایمان بالا و علم قابل توجه موجب تشخیص حق از باطل است.

مدرس حوزه علمیه لرستان با تأکید بر اینکه اهل تقوا حق را از باطل تشخیص داده و شبهه در آنان اثر ندارد، اضافه کرد: انسان به برکت تقوا، حق را از باطل و راه را از چاه تشخیص می‌دهد. کسانی که محبت به خداوند دارند، فریفته نمی‌شوند و طلا را از مطلا تشخیص می‌دهند.

وی با اشاره به اینکه شبهه وجود دارد و مشکل شبهه این است که به حق پهلو می‌زند و می‌خواهد خودش را در قالب حق جا دهد، گفت: راه برون‌رفت از شبهه یقین است و یقین با علم و ایمان میسر است. همچنین داشتن الگوهای اهل معنا و حقیقت راه دیگر برون‌رفت از شبهه است. بنابراین، یقین و داشتن الگو و راهنما، انسان را از فضای تاریک و مهلک شبهه به سلامت عبور می‌دهد.