Maganganun da ya dace na horon zuciya a cikin kur'ani
Bayan samuwar imani da isassun kwarin gwiwa don tsara motsin rai, Alkur'ani mai girma ya kuma tanadar da jerin matakan aiki don haifar da horo na zuciya. Daga cikin muhimman kayan aikin tarbiyyar zuciya a cikin Alkur'ani mai girma akwai bin umarnin Ubangiji. Kur’ani mai girma yana kallon bin shiriyar Ubangiji a matsayin kawar da duk wani tsoro da bakin ciki (Baqarah, aya ta 38).
Domin daidaita motsin rai da fitar da motsin zuciyar da ke tattare da wanzuwar dan Adam, kur'ani mai girma ya bayyana wata hanya da ke da tasiri ga mummunan motsin rai da tabbatacce. Daya daga cikin dabarun Alqur'ani na amfani da motsin rai da daidaita mugun nufi shine fitar da wadannan motsin zuciyar ta hanyar ibada (A'araf: 56).
Ko da yake mutum yakan bayyana motsin zuciyarsa a asirce da buqata a wurin Allah, yana faɗar buƙatunsa, ya ɗaga tsoro ya kuma roƙe shi ya kawar da su, daga ƙarshe yana fatan samun falalar Allah da rahamarSa. Kula da waɗannan bangarorin biyu na motsin rai yana haifar da daidaituwar motsin rai da kasancewa a kan tafarkin daidaito dangane da Allah da kuma dangane da halitta.
Haka nan kuma Alkur’ani mai girma yana gargadin mutum game da jin dadi na duniya mai gushewa da maye (Ra’ad: 26).
Irin wannan tunanin yana hana mutum yin farin ciki mai yawa daga jin daɗin abin duniya kuma yana ba shi ikon sarrafa motsin zuciyarsa lokacin da ya rasa jin daɗin duniya. Hasali ma ya san tafarkin jin dadi da jin dadi dangane da Allah da kuma kula da falalarsa da rahamarSa, ba wai don gushewar al’amuran duniya masu wucewa ba (Yunus: 58).
Don haka, Alkur'ani mai girma ya san hanyar fitar da kowane irin motsin rai dangane da Allah da iradarSa. Kamar yadda farin ciki ya kamata ya kasance a cikin inuwar alherin Allah da jinƙansa, haka nan kuma ya kamata mugun motsin zuciyar su kasance cikin hasken addu'a saboda tsoro da bege tare da Ubangiji.
