یکی از شاخصههای برجسته شعر حافظ، بهرهمندی از پردهسخن و لایههای معناست؛ یعنی آنچه آشکار است معنایی سطحی دارد و آنچه در پشت آن نهفته است معنایی ژرفتر. این شگرد ادبی در تطابق با روح قرآن است، که آیات گاه از ظاهر به باطن راه میجویند. روز حافظ در حقیقت میتواند روز تجدید دیدار ما با این زبان دوگانه عشق و وحی باشد.