Ayoyin Alqur'ani da suka jaddada matsayin dan'adam
Batun girmama mutane a cikin Alkur'ani mai girma ya kamata a nemo shi daga tushen hangen nesa na Kalmar Wahayi kan ka'idar mutunta bil'adama. Allah yana cewa a cikin aya ta 70 a cikin suratu Isra’i: “Lalle ne, mun girmama ‘ya’yan Adam.
Amma abin takaici, a wasu lokutan mu kan yi ta kokwanto kan darajar mutane bisa hujjar bambancin addini da addini, alhali ba haka ne ayoyin Alkur’ani suke kallon dan Adam ba.
Idan muka mutunta ka'idar dan'adam, babu shakka za mu kiyaye tsarkinsa, Kur'ani ya kuma ambaci misalai da yawa na tsarkin 'yan Adam.
Misali a cikin suratu Hujrat akwai magana kan haramcin yin leken asiri ga rayuwar wasu; Rashin wasu da yi wa mutane izgili haramun ne, wanda ke da alaka da mutunta mutane, wanda ya kamata mu yi kokarin kiyaye su cikin magana da aiki.
Idan muka ce kur’ani da mahangar addini suna gabatar da mutum ga ‘yan’uwan juna a cikin imani, hakan yana nufin cewa girmamawar da ‘yan’uwa suka daure su a cikin mu’amalarsu da juna dole ne ya bayyana a cikin al’ummar imani. .
Tabbas haramcin daidaikun mutane ba wai kawai ya kebanta da mas’alolin da suka shafi kyawawan halaye ba ne, a’a, har ma da haramcin dukiyar marayu a cikin Alkur’ani mai girma, akwai mas’alolin da suke da alaka da kebantacce. dũkiyõyin muminai.
