بسیاری از معماران و پژوهشگران معماری معتقدند فتح ایران توسط اسلام در قرن هفتم باعث شد تا معماران اولیه اسلامی به قرض گرفتن و اتخاذ بسیاری از سنتها و روشهای امپراتوری فارسی روی آورند، بنابراین معماری اسلامی از اتخاذ هنر معماری ایرانی تشکیل شده و باعث گسترش این هنر شده است.
گستره زمانی معماری جهان اسلام را میتوان از سالهای اولیه ظهور اسلام تا پیش از گستردگی عام معماری دانست با این حال نمیتوان این گسترگی و نقش اثرگذار در معماری را در همه مناطق یکسان دانست؛ هنراسلامی تقریباً با روی کارآمدن سلسله امویان در سال ۴۱ هـ. ق و انتقال مرکز خلافت امویان از مدینه به دمشق، پدید آمد با این انتقال، هنر اسلامی ترکیبی از هنر سرزمینهای همسایه به ویژه ایران شد.