رضا توکلی، بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) با بیان اینکه، نگاه به موضوعات قرآنی در عالم هنر اشکال مختلفی دارد، اظهار کرد: در ایران اسلامی توجه به موضوعات قرآنی و اسلامی تنها بعد از انقلاب بود که شکلی جدی و هدفمند به خود گرفت. البته شاید در قبل از انقلاب هم به صورت فردی هنرمندانی بودند که نگاهی به موضوعات دینی داشتند، اما به هیچ وجه این توجهات شکلی تاثیرگذار در جامعه نداشت و تنها استعدادی فردی بود که آن را نمیتوان جدی گرفت. اما بعد از پیروزی انقلاب در همه بخشهای هنر ما شاهد دگرگونی بودیم که به نوعی هنر ایرانی را در جهان به عنوان جریانی اخلاقمدار معرفی کرد.
وی افزود: برای مثال در حوزه تجسمی ما کارهای خوبی را تولید کردیم، حتی هنرهایی چون تذهیب، تشعیر و دیگر فعالیتهای قرآنی رشد پیدا کرد تا در گذشته به هیچ وجه جایگاهی نداشت. در حوزه خوشنویسی هم شاهد اتفاقات بسیار خوبی بودیم. به ویژه برگزاری نمایشگاهها و جشنوارههایی تخصصی باعث شد که بحث خوشنویسی ایران به جهان اسلام بهتر معرفی شود، حتی این مسئله به سمتی هدایت شد که خط نسخ ایرانی هم در کتابت قرآن کریم برای خود جایگاهی پیدا کرد، البته من در حوزه تجسمی تخصص چندانی ندارم، اما این نکات را میتوان از خبرهای هنری استنباط کرد.
بازیگر سریال «سفر سبز» به توضیح فوق اضافه کرد: درباره هنرهای نمایشی هم ما جهش عینی را شاهد بودیم. به ویژه در حوزه سینما، زیرا امروز هنر هفتم کشورمان توانسته در دنیا برای خود اعتباری بزرگ به دست آورد؛ به نحوی که کمتر جشنوارهای در دنیا برگزار میشود که در آن فیلمهای ایرانی حضور نداشته باشند. درباره جایگاه فیلمهای قرآنی در سینمای کشورمان هم حرف و حدیث زیاد است. این تکثر نظر هم از آنجا نشئت میگیرد که هر کس سبکی از فیلمسازی را نماد فیلم قرآنی میداند.
توکلی با بیان اینکه هر نوع نگاهی به موضوعات قرآنی در جای خود لازم و ضروری است، اظهار کرد: برخی معتقد هستند که فیلم قرآنی به آثاری گفته میشود که در آن قصص مورد توجه قرار میگیرد. عدهای دیگر نیز معتقد هستند که معنای یک آیه خاص در فیلم به نوعی میتواند بیانگر یک کار قرآنی باشد. در انتها نیز عدهای دیگر هم بر این باور هستند که آثاری که در آنها آموزههای اخلاقی مد نظر قرار میگیرد به نوعی فیلم قرآنی نامیده میشود. این سه دیدگاه حامیان و مخالفان خاص خود را دارد، اما به طور کلی به هر طریق که به موضوعات قرآنی پرداخته شود، اتفاقی است که باید مورد حمایت جدی قرار گیرد.
بازیگر فیلم «معبد جان» با بیان اینکه سینما در کشور امالقرای جهان اسلام نیاز دارد که سالیانه یک فیلم قرآنی فاخر داشته باشد، گفت: به نظرم فیلمهایی از جنس «محمد رسول الله(ص)» نیاز اصلی سینمای ایران است و حتما باید در تولیدات داخلی مد نظر قرار گیرد. برای رسیدن به این خواسته هم تعیین بودجه مجزا یکی از راههای تامین هزینه فیلمهای مورد نظر است. این سرمایهگذاری نیز به نظرم سود فراوانی در پی خواهد داشت. برای نمونه به ساخته اخیر مجیدی (محمد رسول الله(ص) میتوان اشاره کرد که تصویری زیبا از حضرت رسول (ص) را تصویر میکند. این اتفاق در شرایطی است که اسلامستیزان با زبانهای مختلف سعی میکنند، چهرهای نادرست از اسلام ترسیم کنند، اما فیلمهایی از این دست میتواند تصویرگر اسلام رحمانی در جهان باشد.
وی درباره تئاتر نیز این گونه توضیح داد: ریشه تمام هنرهای نمایشی تئاتر است. جایی که معیار هنر واقعی تبیین میشود. در این عرصه هم ما نقاط قوت و ضعف داریم، اما در مجموعه باید با توجه به بضاعتی که تئاتر ما دارد باید نمره قبولی به آن داد، البته معتقدم برای اینکه بتوان به نقطه دلخواه در نمایش دینی و قرآنی نزدیک شویم هنوز راهی دراز باید طی شود، اما این امر را هم توجه داشته باشیم که ما تنها 4 دهه است که به هنر دینی و قرآنی میپردازیم و زمان برای رسیدن به کمال کافی نیست. برای درک بهتر به تاریخ هنر نمایش در کشورهای صاحب این هنر (تئاتر) اشاره میکنم که نزدیک به چند صده است. برای همین خود قضاوت کنید که آیا چهار دهه برای رسیدن به نقطه آرمانی کافی است؟
این بازیگر در انتها درباره موسیقی نیز چنین اظهار نظر کرد: من در این زمینه تخصص و آگاهی لازم را ندارم. برای همین اظهار نظری در این حوزه نمیکنم، اما همین اندازه میدانم که در دوران هشت سال دفاع مقدس، سرودهای انقلابی و حماسی بازخوردهای خوبی برای کشورمان داشت. این اتفاق در دوران انقلاب نیز به نحوی دیگر روی داد، اما در مجموع اگر بخواهیم نمرهای به هنر کشورمان برای پرداختن به موضوعات قرآنی بدهیم حتما آن نمره قابل قبولی خواهد بود، اما برای اینکه این نمره شکلی ایدهآل به خود گیرد هنوز باید کار بسیاری انجام داد.