محمدعلی بصیری، عضو هیئت علمی گروه روابط بینالملل دانشگاه اصفهان در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان اظهار کرد: حق اعمال حاکمیت مطلق و بدون قید و شرط در تمام ابعاد و بدون مزاحمت و دخالت حداکثری یا حداقلی قوای دیگر، متعلق به دولت بوده که در قانون اساسی نیز به این مسئله اشاره شده است. اگر دولتی حاکمیت نداشته باشد، در واقع استقلال نخواهد داشت. سمبل استقلال سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، اعمال حاکمیت و اراده دولت نسبت به سرزمین و اتباع خود است، اگر یک دولت رقیب نظیر دولت استعمارگر یا دولت تحت نفوذ بخواهد این حاکمیت را دوگانه سازد یا حاکمیت داخلی را نقض نماید، آن وقت استقلال از بین رفته و دولتی دست نشانده شکل میگیرد.
وی افزود: اگرچه نفوذهای غیر مستقیم یا غیر رسمی از طریق مرزهای مجازی برای نقض بخشی از حاکمیت دولت یا خنثی کردن و یا مقابله با آن برای تمام کشورها مطرح است، اما به لحاظ حقوقی، نقض حاکمیت محسوب نمیشود و آن را یک بحث فرهنگی و ناشی از امواج برونمرزی میدانند؛ البته همانطور که برای نقض حاکمیت مستقیم راهکار حقوقی وجود دارد، در این زمینه چنین راهکاری موجود نیست، شاید در آینده بحث حقوق بینالملل شبکههای ماهوارهای و اجتماعی که اکنون مطرح است، برای نقض حاکمیت دولتها در این حوزه، مجازاتهایی را تعیین کند.
بصیری بیان کرد: مهمترین مسئلهای که افکار عمومی را جذب میکند، انطباق عملکرد دولت با اهداف و اصولی است که تعقیب میکند، در کنار آن بحث تبلیغ و اطلاعرسانی نیز مطرح میشود که چگونه میتوان افکار عمومی را به سمت مورد نظر سوق داد؛ بنابراین اگر عملکرد دولت با سیاست اعلامی آن فاصله داشته باشد، در جذب افکار عمومی موفق نخواهد بود، شاید در کوتاه مدت موفق به انجام این کار شود، ولی در بلندمدت با توجه به اینکه افکار عمومی همه چیز را محک میزند، اگر خروجی عملکرد با شعارهای داده شده تناقض داشته باشد، مردم بدبین شده و از آن گروه یا جریان سیاسی که قدرت را در دست دارد، فاصله گرفته یا آن را طرد میکنند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: دولتهایی که موفق به تثبیت و ماندگاری خود در قدرت شدهاند، به دلیل دیدگاه مثبت افکار عمومی و رضایت آنها از عملکرد دولت بوده است و زمانی که در حفظ قدرت شکست خوردهاند، افکار عمومی از عملکرد آنها ناراضی بوده و با رأی کمتر یا عدم رأی به جریان حاکم، نارضایتی خود را اعلام نمودهاند.
وی با بیان اینکه عمدهترین مشکلی که کشورهای جهان سوم با آن دست به گریباناند، مشکلات اقتصادی است، خاطرنشان کرد: دولتها شعار و وعده داده و افکار عمومی را جذب میکنند و سعی مینمایند با منابع و امکانات محدود مالی-انسانی و مدیریتی مشکلات را به صورت حداکثری حل کنند؛ زمانی که این مشکلات حل شود، رضایت افکار عمومی را به دنبال خواهد داشت و زمانی که مشکلات همچنان باقی بماند، افکار عمومی به جریانهای رقیب با شعارها و برنامههای جایگزین متمایل میشوند.