نظام ارزش‌گذاری؛ یکی از اصول مدیریت در منظر امام علی(ع)

به گزارش ایکنا از همدان، محمدرضا محمدی پیام استاد دانشکده علوم قرآنی ملایر در کارگاه تفسیر نهج‌البلاغه با محوریت نامه 53 که به همت این خبرگزاری در دانشگاه بوعلی سینا برگزار شد، اظهار کرد: حضرت امیر(ع) می‌فرماید «وَ لايَكُونَنَّ الْمُحْسِنُ وَ الْمُسىءُ عِنْدَكَ بِمَنْزِلَة سَواء نیکوکار و بدکار در برابرت یکسان نباشند» فرد نیکوکار و بدکار در نزد تو جایگاه یکسانی نداشته باشد.
وی ادامه داد: امام علی(ع) می‌فرماید افراد نیکوکار و بدکار باید در نزد مدیر تفاوت داشته باشند، به‌عبارت‌دیگر در مدیریت و حاکمیت باید نظام ارزش‌گذاری یا ارزیابی وجود داشته باشد، چنین سیستمی در بخش‌های مدیریتی ما وجود دارد اما شاید اصولی که مدنظر حضرت(ع) به‌طور کامل رعایت نمی‌شود.
وی در ادامه گفت: نظام ارزشیابی اصول خوبی است که در بین کارمندان و مسئولان یک حکومت می‌تواند اجرا شود اما کیفیت آن باید بالابرده شود، اگر ازنظر حاکم نیکوکار و بدکار مساوی باشند نیکوکار در انجام کار خیر خود بی‌انگیزه و بدکار در کار بد خود تقویت می‌شود.
محمدی پیام با اشاره به اینکه نامه 53 نهج‌البلاغه تنها خطاب به مالک اشتر و یک حاکم کلی جامعه نیست، اشاره کرد: پدر به‌عنوان مدیرکل خانواده، مادر به‌عنوان مدیر داخلی، مدیر یک شرکت بزرگ یا کوچک و ... هرکه در جایگاه و مسندی قرار دارد می‌تواند از محتوای این نامه که از طرف کسی نوشته‌شده که علم الهی دارد بهره‌مند شوند.
محمدی پیام با اشاره به فراز « وَ اَلْزِمْ كُلاًّ مِنْهُمْ ما اَلْزَمَ نَفْسَهُ هر کدام را نسبت به کارشان پاداش بخش»، توضیح داد: افراد را متناسب با الزامات خودشان به کار تشویق کن، به عبارتی تنبیه باید با مرام و مسلک و شخصیت فرد هماهنگ باشد.
وی ادامه داد: یک حاکم باید با فرودستان به‌گونه‌ای رفتار کند که موجب حسن ظن شود، لذا در فراز «وَ اعْلَمْ اَنَّهُ لَيْسَ شَىْءٌ بِاَدْعى اِلى حُسْنِ ظَنِّ راع بِرَعِيَّتِهِ مِنْ اِحْسانِهِ اِلَيْهِمْ، آگاه باش که چیزى براى جلب خوش‌بینی حاکم بر رعیت بهتر از نیکى به آنان» حضرت از مالک می‌خواهد که نسبت به زیردستان خود احسان داشته باشد و این احسان می‌تواند کاستن کار و وظیفه آنان باشد.
این استاد دانشگاه افزود: تکلیف اضافه دادن به زیردستان موجب بی‌اثر شدن و پایین آمدن بازدهی کارها می‌شود.