دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان
انسان روزه‌دار در این روز می‌خواهد که همانند ابرار، تسلیم خدا و رضای او باشد و این صفت نیکو در او ملکه شود که در همه عمر جز رضای او نخواهد.
به گزارش ایکنا، یکی از راه‌های بهره‌مندی از ماه مبارک خواندن قرائت و تأمل در ادعیه ویژه و پرمحتوای این ماه است. برای مثال دعای هر روز این ماه سرشار از مفاهیم ارزشمند است. در ادامه مروری بر مفاهیم این ماه خواهیم داشت؛
اللهمّ وَفّقْنی فیهِ لِموافَقَةِ الأبْرارِ وجَنّبْنی فیهِ مُرافَقَةِ الأشْرارِ وأوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ الى دارِ القَرارِبالهِیّتَکِ یا إلَهَ العالَمین.
خدایا توفیقم ده در این روز به همدلی با نیکان و دورم دار در آن از رفاقت بدان و جایم ده در آن با مهرت به سوی خانه ابدی به خدایی خودت، ای معبود جهانیان
مومن روزه دار در این روز از خدای رحمان می‌خواهد:
الف) همراهی با ابرار
«اللهمّ وَفّقْنی فیهِ لِموافَقَةِ الأبْرارِ» خدایا در این روز مرا بر همراهی و همدلی با ابرار عالم موفق بدار
بدیهی است ابرار نیکانی هستند که فقط برای جلب رضایت خداوند متعال زندگی می‌کنند آنچه خداوندی روزی آنان کرده است خشنود و راضی هستند. چنانکه مولایی متقیان علی(ع) فرمود: «وَ مَنْ رَضِيَ بِرِزْقِ اللَّهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ» کسی که راضی به روزی خداوند متعال باشد از آنچه که از دستش می‌رود غمگین نمی‌شود.
به قول حافظ:
بشنو این نکته که خود را ز غم آزاد کنی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی
به هر حال انسان روزه‌دار در این روز می‌خواهد که همانند ابرار، تسلیم خدا و رضای او باشد و این صفت نیکو در او ملکه شود که در همه عمر جز رضای او نخواهد.
به قول سعدی:
از دست دوست هر چه ستانی شکر بود
سعدی رضای خود مطلب چون رضای دوست
ب) دوری از رفاقت اشرار
«وجَنّبْنی فیهِ مُرافَقَةِ الأشْرارِ» در مقابل همراهی با ابرار می‌خواهد که خدایا مرا از رفاقت با اشرار دور گردان
مولای متقیان علی(ع) فرمود: «مُجالَسَةُ الأَشرارِ تورِثُ سوءَ الظَّنِّ بِالأَخيارِ» همنشینی با اشرار موجب بدگمانی نیکان می‌شود.
به قول سنایی غزنوی
صفت دوست از ره تحقیق
از علی بشنو ار نه ای زندیق
با بدان کم نشین که بد مانی
خودپذیر است نفس انسانی
ج) دارالقرا
«وأوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ الى دارِ القَرارِبالهِیّتَکِ یا إلَهَ العالَمین» خدایا در این روز ماوای مرا به حق رحمت واسعه‌ات در دارالقرار بهشت آرامش و آسایش خود قرار بده.
یعنی حال و هوایم رنگ و بوی آخرت و سرای جاودان ابدی بگیرد و از علایق دنیوی و تعلقات نفسانی دور شوم و در این راه مقرر شود که در بهشت عبودیت تو قرار گیرم و همواره در بند تو باشم و جز تو نخواهم و نجویم.
به قول مولوی:
تا در طلب گوهر کانی، کانی
تا در هوس لقمه نانی، نانی
من فاش کنم حقیقت مطلب را
هر چیز که در جستن آنی، آنی
به همین دلیل روزه‌دار، خدا را به الهیت و معبودیتش سوگند می‌دهد، به الهیت و معبودیت، ای خدای عالیمان
منبع: شرح دعاهای روزهای ماه مبارک رمضان - به قلم اسماعیل منصوری لاریجانی
انتهای پیام
