احمد سواری، سرپرست گروه مدیحهسرایی و همخوانی قرآن «الانوار» خوزستان که موفق به کسب رتبه اول در چهلوپنجمین دوره مسابقات سراسری قرآن (بخش نغمات دینی) شد، در گفتوگو با ایکنا از خوزستان، با بیان اینکه مسابقات امسال در رشته مدیحهسرایی و همخوانی، قویتر از سال گذشته برگزار شد، گفت: در مسابقات سال گذشته، 6 گروه در فینال حضور داشتند، اما امسال ۱۹ گروه با یکدیگر رقابت کردند و از طرف دیگر، داوران مسابقات امسال همه از افرادی بودند که تجربه داوری در مسابقات سراسری را داشتند و داوری به نحوی بود که همه گروهها از نمرات رضایت داشتند و نتایج را پذیرفته بودند.
وی افزود: گروههای مدیحهسرایی نسبت به سالهای گذشته از لحاظ صدا و نکات فنی مسابقات خوب بودند؛ اما نکته مهم این است که در گذشته تواشیحها بر اساس قصیده آهنگسازی نمیشد، بلکه آهنگسازی براساس لحن بود و لحن اهمیت زیادی داشت. الان در مسابقات بیشتر شعر را در نظر میگیرند و زیاد به لحن اهمیت نمیدهند. در گذشته نمره بیشتر به لحن داده میشد، اما الان نمره لحن و هماهنگی یکی است.
سواری گفت: شعرهای قدیمی بر اساس لحن بود؛ یعنی اول آهنگسازی صورت میگرفت و بعد بر اساس آن شعری سروده و کلمات مناسبی انتخاب میشد؛ اما در مسابقات جدید، شعر اهمیت پیدا کرده و این باعث شده است که از لحاظ لحن، کار ماندگاری در مسابقات دیده نشود؛ چرا که مستمع بیشتر از لحن لذت میبرد و این گونه نیست که همه مخاطبان، بتوانند اشعار را زود ترجمه کنند و متوجه معنای آن بشوند.
این قاری قرآن ادامه داد: عنوان تواشیحی که در مسابقات امسال اجرا کردیم «یا من یرانی فی عُلی» بود که آهنگسازی آن توسط ناصر دغاغله انجام شده بود. این اثر از نظر داوران اثر خوبی بود.
سرپرست گروه مدیحهسرایی «الانوار» درباره عوامل موفقیت این گروه در مسابقات امسال اظهار کرد: در گروه «الانوار» به لحن خیلی اهمیت میدهیم، حدود 7 ماه ر وی لحن کار کردیم. نکته دوم این است که گروه «الانوار» چندین سال تجربه شرکت در مسابقات سراسری را دارد و تاکنون رتبه دوم و رتبه سوم کشوری را به دست آورده و چهار مقام استانی نیز دارد. از طرفی گروههای خوزستانی صدای پرحجمی دارند و این یک نکته مثبت دیگر است.
سواری با بیان اینکه گروه «الانوار» از سال ۸۵ شروع به کار کرد، افزود: در آن زمان جلسات قرآن داشتیم و از حضور نوجوانان برای تشکیل گروه تواشیح استفاده کردیم. اعضایی که آن سالها در گروه شرکت میکردند امروز هم در گروه حضور دارند که شامل یوسف عیاشی، یوسف علیپور، علی ظفری جنادلهپور، شهاب زهیری، علی شریفی، محمدامین سبحانی خالص و صادق هویزه هستند.
این قاری قرآن درباره ذائقه مخاطب امروز و بازخورد اجرای تواشیح در بین مردم گفت: بهطور طبیعی هر زمانی، چیز خاصی را میطلبد. زمانی که در اوج تواشیح بودیم، خواننده مذهبی نداشتیم که این خلأ را پر کند؛ فقط گروههای تواشیح، قاری و مداح بودند اما اخیراً خوانندههای مذهبی هم هستند که در محافل مذهبی حضور پیدا میکنند؛ اما این نکته را باید در نظر بگیریم بسیاری از فضاها باید معنویتر از این باشد.
سرپرست گروه مدیحهسرایی «الانوار» ادامه داد: در محافل قرآنی حداقل حضور یک گروه تواشیح لازم است؛ این در حالی است که گروههای تواشیح خیلی کم به مراسم دعوت میشوند. یکی از دلایلش این است که تصور میکنند گروه تواشیح پول زیادی از آنها طلب میکند. این قابل قبول نیست؛ یک گروه هشت نفره برای اینکه بتواند در مراسم اجرا کند حداقل نیازمند آن است که بتواند لباس یکدست تهیه کند. آنچه گروههای تواشیح از محافل دریافت میکنند برای امرار معاش آنها نیست، بلکه برای حفظ گروه است. مسئله دوم این است که ذائقه شنیداری نسل جدید فرق میکند؛ نسلهای قدیمیتر این قبیل کارها را میپسندیدند؛ اما بچههای جدید با موسیقیهای متنوع آشنا هستند. از طرف دیگر ما تبلیغ ضعیفی داریم؛ صدا و سیما اهمیتی به آثار گروههای تواشیح نمیدهد. در خوزستان گروه تواشیحهای بیش از استانهای دیگر به محافل دعوت میشوند؛ اما صدا و سیما این اجراها را پوشش نمیدهد.
سواری تصریح کرد: هیچکدام از مسئولان ما بعد از کسب رتبه اولی، با ما تماس نگرفتند و تبریک نگفتند. آیا آنها متوجه نشدند که خوزستان بعد از ۱۵ سال، در بزرگترین مسابقات کشور، رتبه اول تواشیح را به دست آورد؟ مسئولان در این زمینه بسیار کم کار کردند.
این قاری قرآن با اشاره به اهمیت تواشیح در تربیت قاری گفت: خیلی از قاریان قرآن برجسته امروز ما از گروههای تواشیح برخاستهاند؛ چرا که در گروههای تواشیح به تبع آثاری که تولید میکنند بحثهای فنی را زیاد دنبال میکنند و نکته مثبت تواشیح این است که افرادی که در گروههای تواشیح هستند به جهت روحیه جمعی و برادری حاکم بر گروه از فضای فعالیتهای قرآنی فاصله نگرفتهاند و همچنان حضورشان در فعالیتهای قرآنی پررنگ است.
وی یکی از دغدغههای اعضای گروه تواشیح را اشتغال آنها دانست و گفت: جمع شدن ۸ نفر و هماهنگ کردن آنها برای تمرین در یک زمان واحد کار سختی است؛ اما اعضای گروه به جهت علاقهمندی که به این کار دارند، زمان و انرژی لازم را به این کار اختصاص میدهند؛ این در حالی است که اعضای گروه ما بیکار هستند. متأسفانه این مسائل در نظر مسئولان اهمیت ندارد.
این قاری قرآن در پایان گفت: از ما میپرسند چگونه جوانان را به سمت قرآن سوق دهیم، ما پاسخی نداریم. وقتی قاریان حمایت نمیشوند، چگونه در اوضاع کنونی با طرز فکری که جوانان امروز دارند، آنها را به سمت قرآن سوق دهیم؟ خوزستان استانی است که قاری، حافظ، گروههای تواشیح و اساتید زیادی دارد؛ ما از اوقاف، ارشاد و تبلیغات اسلامی انتظار داریم که حامی بچههای قرآنی باشند؛ گرچه لطفا و عنایت قرآن در زندگی ما وجود دارد؛ اما در اوضاع کنونی اقتصادی کشور نمیتوانیم منکر اهمیت این مسئله بشویم.