به گزارش ایکنا، العالم نوشت: این جنبش در بیانیهای اعلام کرد که دوازدهمین سالگرد بزرگترین انقلاب مردمی بحرین علیه رژیم متجاوز و اشغالگر آل خلیفه را پشت سر میگذاریم که در آن صدها هزار نفر از مردم بحرین بیرون آمدند و خواستار سرنگونی و اخراج رژیم دیکتاتور از کشور و حق تعیین سرنوشت مردم و تدوین قانون اساسی جدید کشور شدند تا در آن مردم منشأ همه قدرت باشند. همچنین آنها خواهان برپایی یک نظام سیاسی دموکراتیک کثرتگرا شدند که آرمانهای مردم را برای آزادی، سربلندی، عزت و حاکمیت کامل بر سرزمینهایشان برآورده کند.
جنبش حامیان جوانان انقلاب 14 فوریه بحرین تأکید کرد: انقلاب مردم بحرین در 14 فوریه مانند یک همهپرسی گسترده مردمی در خصوص غیرقانونی بودن رژیم آل خلیفه بود. شعارهای مردم بحرین واضح و آشکار بود؛ چراکه آنها خواستار سرنگونی رژیم و خروج آل خلیفهای شدند که بیش از دو و نیم قرن با زور و ستم بر مردم حکومت کرد و ثروت و نفت کشور را به تصرف خود در آورد. همچنین این رژیم تا به امروز مردم اصیل بحرین را از مشارکت واقعی در دولت محروم کرد و آنها را به حاشیه راند.
در ادامه این بیانیه آمده است: از روز اول حمله آل خلیفه به بحرین، قیامها و انقلابهای مردمی ادامه داشته و رژیم آل خلیفه با همکاری انگلیس استعمارگر، انقلابهای مردمی را سرکوب و رهبران آن را بازداشت و به خارج از بحرین تبعید کرده است. قیامها برای انجام اصلاحات سیاسی در این کشور تدوام داشت و در دهه 80 معارضان و منتقدان دولت بحرین به رهبری جبهه اسلامی با شعارهای سرنگونی علیه این رژیم خواستار آزادی بحرین شدند. این شعارها توسط انقلابیون 14 فوریه در 14 فوریه 2011 به عنوان خواسته در راهاندازی انقلاب بزرگ خود اتخاذ شد.
این جنبش معارض آل خلیفه تصریح کرد که مردم بحرین و جوانان آن، زنان، مردان، جوانان، کودکان، علما، روحانیون و رهبران آن خواستار سرنگونی رژیم آل خلیفه شدند. مخالفان در تمام میدانها و خیابانهای بحرین شعارهایی مبنی بر سرنگونی رژیم آل خلیفه از جمله «مرگ بر حمد بن عیسی آل خلیفه» سر دادند.
بر اساس این بیانیه، مزدوران آل خلیفه بسیاری از جوانان و مردم بحرین را قتل عام و برخی از آنها را بازداشت کردند و در معرض شکنجه قرار دادند. آنها مساجد، زیارتگاهها و حسینیهها را ویران کردند و بسیاری از زیارتنامه را سوزاندند. نیروهایی از سوی انگلیس و آمریکا در بحرین دست به کشتارهایی زدند و تلاش کردند تا جنبشهای مردمی را سرکوب کنند.
جنبش حامیان جوانان انقلاب 14 فوریه بحرین تأکید کرد که مردم بحرین به دلیل درخواست برای حق تعیین سرنوشت خود بیش از 200 شهید و هزاران مجروح و معلول تقدیم کردهاند. همچنین بیش از 20 هزار بحرینی آزاده و شریف که خواستار حق تعیین سرنوشت خود هستند، زندانی شدهاند و تحت شکنجه قرار گرفتند. این شکنجهها و بدرفتاریهای ظالمانه به دستور مستقیم «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین صورت گرفت. مزدوران آل خلیفه همچنین حکم اعدام جمعی از جوانان انقلابی جنبش انقلابی 14 فوریه را اجرا کردند.
در ادامه این بیانیه آمده است: رژیم آل خلیفه صدها نفر را از مشاغل خود اخراج و تابعیت صدها نفر از مردم بحرین را سلب کرده و پس از سلب تابعیت آنها و سلب تابعیت خانوادههایشان، دهها نفر را به خارج از بحرین تبعید کرد. این رژیم همچنین تابعیت بسیاری از مخالفان و رهبران مخالفان در خارج از کشور را نیز سلب کرده است. بیش از 5 هزار زندانی سیاسی، عقیدتی، فعالان حقوق بشری، رهبران اپوزیسیون، علمای و حقوقدانان مجاهد همچنان در زندانها و سیاه چالهای رژیم آل خلیفه به سر میبرند و برخی از آنها در معرض اعدام هستند.
جنبش مذکور تأکید کرد: برای همه مردم بحرین و انجمنهای سیاسی و علما که خواستار اصلاح هستند، ثابت شده که اصلاح نظام آل خلیفه مشکل است و این یک رژیم مطلقه تمامیتخواه است که به هیچ قانون اساسی اعتقاد ندارد.
این جنبش معارض آل خلیفه تصریح کرد که رژیم آل خلیفه روابط دپلماتیکی با رژیم صهیونیستی برقرار و بحرین را به پایگاهی برای شهرکنشینان صهیونیستی تبدیل کرد و با هدف حفظ قدرت و جلوگیری از سقوط تلاش کرد به آنها اسکان و تابعیت بحرینی بدهد و همه ارکان قدرت اعم از اقتصادی، سیاسی و امنیتی و پایگاههای نظامی را در اختیار آنها قرار داد اما سقوط رژیم آل خلیفه به دست مردم حتمی است.
در ادامه این بیانیه آمده است: حمد بن عیسی ظالم و قبیله متجاوز و اشغالگر او با تابعیت صدها هزار نفر و ایجاد فرصتهای شغلی و مأموریتی برای آنها و حذف و به حاشیه راندن شیعیان در تلاش است تا نقشه جمعیتی مردم بحرین را که اکثریت آنها شیعه هستند، تغییر دهد و همه این اقدامات به منظور حفظ رژیم در حال فروپاشی آل خلیفه که فاقد کوچکترین پایگاه مردمی است، میباشد.
جنبش حامیان جوانان انقلاب 14 فوریه بحرین افزود: آتش انقلاب مردمی بحرین که از 14 فوریه 2011 آغاز شد، همچنان با حقانیت مطالباتش شعلهور است و تا زمانی که رژیم آل خلیفه و حمد دیکتاتور سرنگون نشود و قبیله ظالم و اشغالگر او و متحدان و مزدوران او از بحرین اخراج نشوند، خاموش نخواهد شد.
این جنبش در پایان تأکید کرد: تودههای مردم ما انقلاب خود را تا پیروزی و تحقق آرمانهای خود و اهداف انقلاب در تعیین سرنوشت و استقرار یک نظام سیاسی کثرتگرا و دموکراتیک ادامه خواهند داد.
در چارچوب سیاستهای استبدادی رژیم آلخلیفه، موج تحولات جهان عرب در سال 2011 به بحرین رسید و مردم این کشور با برگزاری اعتراضات مسالمتآمیز خواستار دستیابی به حقوق اساسی خود در کشور شدند. این اعتراضات از 14 فوریه 2011 آغاز شد.
در جریان تظاهرات فوریه 2011 در بحرین همگام با شیعیان بسیاری از اقلیت سنی با در دست داشتن قرآن و حضور در میدان «لؤلؤ» منامه و سر دادن شعارهای «الله اکبر» و «زمان سقوط آلخلیفه فرا رسیده است»، خواستار برقراری حکومتی مبتنی بر رأی مردم در کشور خود شدند.
رژیم آلخلیفه که قدرت و اختیار تصمیمگیری مستقل را ـ چه در سیاست داخلی و چه سیاست خارجی ـ ندارد و عملاً یک حکومت دستنشانده کشورهای غربی و عربی از جمله آمریکا و عربستان در بحرین محسوب میشود، خود را ناتوان از مدیریت قیام مردم دید و بر این اساس از عربستان و امارات برای سرکوب مردم درخواست کمک کرد.
مقامات بحرین از سال 2011 نهتنها انجمنهای سیاسی و رهبران مذهبی شیعه، بلکه فعالان حقوق بشر، روزنامهنگاران و کاربران اینترنت را هدف قرار دادهاند و محاکمههای گروهی را افزایش دادند و احزاب سیاسی را برچیدند و اقدامات و دستگیریهای گستردهای علیه شهروندان بحرینی بهویژه شیعیان انجام دادهاند.
بعد از امضای توافق عادیسازی میان آلخلیفه با رژیم اشغالگر صهیونیستی در سپتامبر 2020، اعتراضات مردمی در بحرین با هدف دفاع از هویت اسلامی ملت بحرین و تعهد آنها به مسئله فلسطین وارد بعد تازهای شده و خشم ملی نسبت به استبدادگری حکومت را دوچندان کرده است؛ مسئلهای که خطر بزرگی برای رژیم آلخلیفه محسوب میشود.
بعد از گذشت 12 سال از انقلاب 14 فوریه بحرین و با وجود تشدید سیاست استبدادی و سرکوبگرانه رژیم آلخلیفه، مردم این کشور همچنان تا زمان احقاق حقوق خود دست از اصول قیامشان برنمیدارند.
لذا رژیم آلخلیفه با ادامه سیاست استکباری و سرکوبگرانه، آینده روشنی در افق سیاسی این کشور پیشِ روی خود نخواهد دید و امتیازدهیهای خارجی و گسترش سطح همکاری با آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان نیز نهتنها نمیتواند این کشور را از موج خشم عمومی مردم نجات دهد، بلکه شیب سقوط آلخلیفه را تندتر خواهد کرد.
انتهای پیام