حجتالاسلام سیدنواب موسوی، مدرس حوزه علمیه لرستان در گفتوگو با ایکنا از لرستان، با شرح فرازهایی از خطبه ۷۰ نهجالبلاغه «و قال(ع) في سحرة اليوم الذي ضُرِب فيه: مَلَكَتْنِي عَيْنِي وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِي رَسُولُاللَّهِ(ص)، فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَاذَا لَقِيتُ مِنْ أُمَّتِكَ مِنَ الْأَوَدِ وَ اللَّدَدِ! فَقَالَ ادْعُ عَلَيْهِمْ. فَقُلْتُ أَبْدَلَنِي اللَّهُ بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ وَ أَبْدَلَهُمْ بِي شَرّاً لَهُمْ مِنِّي» اظهار کرد: این خطبه از خطبههای کوتاه در خصوص دو ساعت پایانی سحری است که حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در مسجد کوفه به ضرب شمشیر ابن ملجم مرادی مجروح میشود.
وی با بیان اینکه این خطبهها از گفتههای پایانی مولای متقیان است، اضافه کرد: مولای متقیان میفرماید: در آن هنگام خواب بر من غالب شد ولی نخوابیده بودم و به خواب آرام نرفته بودم و در عالم نشستگی رویایی دیدم و در آن رویا نبی مکرم اسلام که در مقابل من ایستاد.
موسوی با اشاره به اینکه وقتی مولای متقیان چشمش به وجود نورانی نبی مکرم اسلام افتاد از مردمان آن روزگار گلایه میکند، گفت: در ادامه خطبه امام علی(ع) میفرماید: وقتی چشمم به پیامبر اکرم(ص) افتاد عرض کردم ای رسول خدا(ص)؛ چه دیدم از امت شما و به نوعی این کلام بیانکننده رنجنامه امام علی(ع) از مردمان زمان عمر خود است.
مدرس حوزه علمیه لرستان با یادآوری اینکه این خطبه کجرویها، انحرافات سیاسی و اجتماعی، لجاجت، بخلروزی حاکم بر مردم آن زمان را بیان میکند، گفت: شکوائیه مولای متقیان به حدی است که آن حضرت که مظهر خیر و برکت است از خدا میخواهد که برای مردمان آن روزگار شر را حاکم کند، کمااینکه در این خطبه کلمه خیر صفت مشبهه است.
وی با بیان اینکه از احوالات امام علی(ع) در این خطبه چنین برداشت میشود که پیوند، پیوستگی و ارتباط معنوی سنگینی بین نبی مکرم اسلام با مولای متقیان برقرار بوده است، ادامه داد: ارتباط و پیوند پیامبر اکرم(ص) با وصی و جانشین بعد از خود به حدی است که امام علی(ع) حتی در آخرین لحظات عمر خود در عالم رویا با پیامبر(ص) ارتباط برقرار میکند.
موسوی با بیان اینکه این خطبه بهنوعی بیانکننده رویای امام علی(ع) است، یادآور شد: رویای صادقه بزرگان چون امام علی(ع) عین حقیقت است؛ بهطوری که در این خطبه میبینیم حیات و ممات آن حضرت در این رویای صادقه مشخص میشود.
مدرس حوزه علمیه لرستان با یادآوری اینکه سرانجام مردمانی که قدر حاکم، رهبر، امام و پیشوایی مانند حضرت علی(ع) را نمیدانند این است که معاویهها، یزیدها و حجاج ثقفیها بر آنان حاکم میشود، اظهار کرد: اهل معرفت باید تفاوت حاکمیت و سیره امام علی(ع) با امویان را در تاریخ مطالعه، تبیین و از آن عبرت بگیرند.
وی با بیان اینکه اسلام دین رحمت و مهربانی است، اما در کنار آن نباید در مقابل ظالمان، کفار و دشمنان کوتاه آمد بلکه باید با آنان برخورد کرد تا دشمن سرنوشت خود را بداند، گفت: این کلام از فصیحترین کلامهای مولای متقیان از دیدگاه اهل ادب و معرفت است و جز از امیر کلام، چنین کلامهای نافذی از هیچ هنرمندی بر نمیآید.
انتهای پیام