کلمات الهی؛ رمز ماندگاری عاشورا + صوت

به گزارش ایکنا، مراسم سوگواری ایام اربعین حسینی با سخنرانی سیدمجتبی حسینی؛ کارشناس دین، شب گذشته 14 شهریورماه با محوریت شرح زیارتنامه امام حسین(ع) برگزار شد که گزیده سخنان وی را در ادامه می‌خوانید؛

«أَشْهَدُ أَنَّكَ دَعَوْتَ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ وَفَيْتَ لِلَّهِ بِعَهْدِه ِوَ قُمْتَ لِلَّهِ بِكَلِمَاتِهِ؛ شهادت مى‌دهم كه تو مردم را به سوى خدا و رسولش دعوت نمودى و به عهدى كه با خدا نموده بودى وفا كردى و همراه با كلمات و مخلوقاتش براى خدا قيام نمودى»

مفردات این زیارت آنقدر پرمعنا است که با چند جلسه نمی‌شود همه مطالب را گفت ولی ما نکاتی عرض می‌کنیم تا اذهانمان با این زیارت آشنا شود. همه ائمه قیام کردند و به همه آنها قائم گفته می‌شود. روایت «الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا» این تصور را برای جا ایجاد کرده است که مثلا امام حسن(ع) قیام نکرده است خیر ایشان هم قیام کرد. وقتی ائمه ردای امامت را به تن می‌کنند همان قیام آنها است. تمام دوران امامت امام حسن(ع) دوره قیام ایشان بود. بارها شده بود ائمه این تذکر را به افراد می‌دادند که همه ما قائم هستیم. پس همه ائمه قائم هستند و اموری را به پا داشتند. آن امور چیست؟ یکی اینکه مردم را به امر خدا هدایت می‌کنند. اساسا شأن امام شأن قیام است؛ یعنی ایستادن و به پا داشتن.

کلمات الهی چیست؟

کلمات خدا چیست که امام آن را به پا داشته است؟ یکی از آنها قرآن است. کلمات خدا این است که خداوند حضرت ابراهیم را به آن مبتلا کرد و ابراهیم در اثر آن به مقام امامت رسید: «وَاِذْ ابتلی اِبراهیمَ ربّه بِکَلمات فأتمهنّ قالَ اِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ اِماماً قالَ وَمِنْ ذُرّیتی قالَ لا یَنال عَهدی الظّالمین؛ هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود؛ و او به خوبی از عهده این آزمایش‏ها برآمد؛ خداوند به او فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم.» این کلمات چیست؟ وقتی ظهور اتفاق بیفتد ممکن است متوجه شویم که این کلمات چه هستند. پس کلماتی که امام حسین(ع) با این حرکتش به پا داشت همان چیزی است که ابراهیم را به امامت می‌رساند. اتفاقا بقیه قضایایی که برای ابراهیم اتفاق می‌افتاد همه به همین نقطه ربط دارد.

یک معنای دیگری که می‌توان برای این عبارت از زیارت بیان کرد این است که تو به وسیله کلمات الهی قیام کردی. در معنای اول گفتیم تو کلمات الهی را به پا داشتی ولی در اینجا می‌گوییم تو به وسیله کلمات الهی قیام کرد یعنی پشت تو از جای دیگری قرص است و خدا یک توانایی به تو داده و آن کلمات خدا است. اینکه کربلا باقی مانده است برای این است که از جای دیگری انرژی گرفته است. قرآن می‌فرماید: «وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ» یعنی خدا به وسیله کلماتش باطل را از بین می‌برد و حق را محقق می‌سازد.

امام صادق(ع) به ما می‌آموزد که امام را اینگونه زیارت کنیم. بله، روضه و گریه در حد خودش خوب است ولی یک زمان آنقدر سرگرم روضه می‌شویم که اصلا متوجه نمی‌شویم به زیارت چه کسی آمدیم. اتفاقا اگر امام را بهتر بشناسی جنس مصیبتت فرق می‌کند. متاسفانه مرثیه‌خوان‌ها به ما نگفتند آن مصیبت آسمانی چیست که می‌گوییم «مُصِیبَهٍ مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلَامِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض».

زیبایی کربلا در «قُمْتَ لِلَّهِ بِكَلِمَاتِه» بود

پس امام حسین(ع) با کلمات الهی قیام کرد. اتفاقا حضرت زینب(س) همین کلمات را می‌دید که فرمود من در کربلا جز زیبایی ندیدم. خدا را شکر حضرت زینب(س) این را گفت تا ما بفهمیم همه کربلا رنج و مصیبت نبود و روی دیگری هم داشت. زینب(س) چه دید که گفت جز زیبایی ندیدم. ما باید افق خودمان را بالا بیاوریم. متاسفانه سطح ما پایین مانده است. ایشان چه دید که ما نمی‌بینیم؟ کجای کربلا زیبا است؟ آنجایی که می‌بیند ِ«قُمْتَ لِلَّهِ بِكَلِمَاتِه» یعنی کلمات الهی در معیت امام حسین(ع) است. این کلمات باعث شد در روز عاشورا هیچ یک از اصحاب غصه نخوردند و ناراحت نبودند، اگر هم ناراحت بودند به این خاطر بود که نمی‌توانستند بیشتر جانشان را فدای آن حضرت کنند.

قرآن می‌فرماید کلمات خدا تمام نمی‌شود. کاری که امام حسین(ع) در کربلا کرد هم تمام نمی‌شود. امام حسین(ع) با این کلماتی قیام کرد که «وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ». گاهی این کلمات با صاحب کلمات یکی است. خود امام حسین(ع) یکی از کلمات است کما اینکه قرآن می‌فرماید عیسی بن مریم هم کلمه خداست. یکی دیگر از کلمات الهی امیرالمومنین(ع) است.

ما از کربلا فقط این را می‌بینیم که 72 نفر کشته شدند و نفهمیدیم چه خبر بوده است. جنگ احد و خیبر و ... خیلی مهم است ولی هیچ کدام کربلا نمی‌شود، چرا؟ رمزش همین است: «ِوَ قُمْتَ لِلَّهِ بِكَلِمَاتِهِ». کربلا یک روز بوده، عاشورا هم یک جا ولی هر روز هست، تمام هم نمی‌شود تا روز ظهور. شاید بعد از ظهور چیزهایی از کربلا و امام حسین(ع) برای ما روشن شود.