حساسیت آیت‌الله بروجردی به مسئله بهائیت و تذکر به شاه
فرزند آیت‌الله علی رجبی دوانی در همایش «مرزبان تشیع؛ بازکاوی مواضع آیت‌الله بروجردی درباره تقریب مذاهب و بهائیت» گفت: آیت‌الله العظمی بروجردی، بهائیت را زاییده استعمار می‌دانست و تلاش داشت این مسئله را که تهدیدی برای دیانت بود از طریق ابزار قانونی پیگیری کند لذا در ملاقات با شاه و مسئولان وقت خطر این فرقه را گوشزد می‌کرد.
به گزارش ایکنا، محمدحسن رجبی دوانی؛ فرزند مرحوم آیت‌الله علی رجبی دوانی، شامگاه 29 مهر ماه در همایش «مرزبان تشیع؛ بازکاوی مواضع آیت‌الله بروجردی درباره تقریب مذاهب و بهائیت» که از سوی مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد با اشاره به رونمایی از ویراست جدید کتاب شرح زندگانی آیت‌الله العظمی بروجردی و بیان اینکه اگر نقاط مثبتی در کتاب وجود دارد مرهون زحمات ابوی است و ضعف‌ها از بنده است، گفت: مرحوم آقای دوانی در سن 29 سالگی کتاب وحید بهبهانی را نوشتند و این کتاب را توسط یکی از بزرگان خدمت آیت‌الله بروجردی فرستادند؛ در مجلسی که یکی از اعیاد مذهبی بود ایشان هم از ابوی و هم از این کتاب تقدیر کردند و فرمودند که من از این کتاب استفاده کردم و پیشانی ابوی ما را بوسیدند.
وی افزود: این تشویق چنان اثر داشت که مرحوم ابوی ما عمرشان را به تراجم رجال شیعه اختصاص دادند و می‌فرمودند اگر یک افتخار برای من و خانواده من باشد همین است که آیت‌الله بروجردی از ما و این کتاب تقدیر کردند. در جلسه دیگری هم جایزه مادی خوبی به ایشان داند و فرمودند ببخشید که دست ما بسته است و وجوهات نمی‌رسد وگرنه بیشتر از شما تقدیر می‌کردیم.
سفارش آیت‌الله بروجردی به مرحوم دوانی
رجبی دوانی بیان کرد: در همین جلسه از مرحوم ابوی خواستند که جلد 13 بحارالانوار را ترجمه کند و روایات ضعیف را کنار بگذارد تا دستمایه بهائیت نشود و مقدمه مبسوطی هم بر آن بنویسد و مرحوم ابوی همه هم و غم خود را بر این کار گذاشتند و در کمتر از دو سال این کتاب را با عنوان مهدی موعود منتشر کردند و در سال 1339 تقدیم به آقای بروجردی شد.
وی اضافه کرد: البته ابوی همان سال برای تبلیغ به کویت رفتند و در آنجا بودند که خبر ارتحال آیت‌الله بروجردی را شنیدند؛ آقازاده ایشان فرمودند که این کتاب در ایام ماه رمضان جلوی آقا باز بود و آن را مطالعه می‌کردند و البته مطالعه به پایان هم نرسید که نظر مبارکشان را هم بیان کنند.
رجبی دوانی ادامه داد: مرحوم ابوی ما در همان جلسه از مرحوم آیت‌الله بروجردی درخواست کردند تا شرح حال و زندگینامه خودشان را بیان فرمایند و ایشان فرمودند من شرمنده هستم و کاری برای اسلام نکرده‌ام که اسمی از من بیاید ولی با اصرار ابوی، فرمایشات ایشان را که از جد پنجم‌شان بود یادداشت کردند تا نوبت به پدر بزرگوارشان و خود ایشان رسید و ابوی همه را یادداشت کرد و تصمیم داشت در ویرایش بعدی کتاب، این فرمایشات را بیاورد ولی چون با وفات آن مرحوم همزمان شد همین گفت‌وگوها را به اضافه برخی خاطرات دیگر از فرزندان و شاگردان خاص ایشان در کتابی به نام شرح زندگانی آیت الله بروجردی تا قبل از چهلم ایشان منتشر کرد.
رجبی دوانی افزود: دومین ویرایش در سی‌امین سالگرد وفات آیت‌الله بروجردی منتشر و ویرایش سوم به عنوان جلد 12 مفاخر اسلام در سال 1379 منتشر شد و ابوی ما در سال 1385 مرحوم شدند. از سال 79 به بعد هم اسناد مرتبط با آیت‌الله بروجردی از جمله اسناد ساواک در مورد آیت‌الله را به آن افزودم.
حرکت تقریبی آیت‌الله بروجردی
وی تاکید کرد: اگر حرکتی را که آقای بروجردی آغاز کردند تداوم داشت جایی برای سلفی‌گری و وهابیت و حوادث سالیان اخیر باقی نمی‌ماند ولی با کمال تاسف تداوم نیافت و برخی البته می‌گویند چون روابط ایران و مصر بهم خورد مسائل تقریب هم تحت‌الشعاع قرار گرفت ولی اگر این فرض درست باشد چرا روابط تقریبی با عراق هم بهم خورد. مرحوم آیت‌الله بروجردی از همان نخستین سالیان مرجعیت‌شان به مسئله بهایئت حساس بودند؛ ایشان بهائیت را زاییده استعمار می‌دانست و می‌خواست این مسئله را که تهدید برای دیانت و سلطنت بود از طریق ابزار قانونی پیگیری کند لذا در ملاقات با شاه و مسئولان وقت خطر این فرقه را گوشزد می‌کردند.
رجبی دوانی تاکید کرد: آیت‌الله بروجردی از شاه می‌خواستند که شخصیت‌های بهایی را از دستگاه‌های دولتی طرد کند و مجلس شورای ملی هم قانونی بگذراند که اینها را از دستگاه‌ها عزل کنند و البته شاه وعده داد ولی هیچگاه این وعده جامه عمل نپوشید. البته امام خمینی هم مانند آیت‌الله بروجردی دغدغه زیادی در مواجهه با بهائی‌ها داشت ولی امام پشت این صحنه را اسرائیل می‌دانست و به جای اینکه از دولتمردان بخواهد با بهائیت برخورد کنند مردم را مخاطب قرار دادند و افشاگری کردند و به مردم آگاهی دادند.
انتهای پیام
