هوش مصنوعی در دیپلماسی ناظر بر راهبرد تمدن نوین اسلامی باشد

به گزارش خبرنگار ایکنا، پنجمین همایش هوش مصنوعی و دیپلماسی‌های نوین سه‌شنبه 8 اسفندماه در دانشکده مطالعات جهان برگزار شد. 

رحمت حاجی‌مینه، دبیر اجرایی این همایش گفت: پس از فراخوان مقالات، ۲۱۷ چکیده مقاله ارسال و مورد داوری قرار گرفت که از این تعداد ۴۸ مقاله پذیرفته شد. در این میان ۳۳ مقاله به زبان فارسی و ۱۵ مقاله به زبان انگلیسی ارائه خواهد شد.

حاجی‌مینه ادامه داد: عدم تمرکزگرایی یکی از ویژگی‌های این همایش بود و مقالات از داخل کشور و عرصه بین‌الملل ارسال شده است و شاهد حضور پژوهشگرانی از کشور‌های آمریکا، چین، روسیه، میانمار و ... هستیم. همچنین ۱۲ انجمن علمی نیز ما را در برگزاری این همایش یاری کرده‌اند. 

حجت‌الاسلام سعیدرضا عاملی، دبیر علمی همایش و رئیس دانشکده و انجمن ایرانی مطالعات جهان در این همایش درباره «دو فضایی شدن ارتباطات، هوش مصنوعی و ظهور دیپلماسی جدید محاسباتی» گفت: هوش مصنوعی به دنبال متراکم کردن داده‌ای و عملکردی همه ظرفیت‌های جامعه انسانی به عنوان یک ظرفیت جمعی است. ما چهار هدف می‌توانیم در رابطه با هوش مصنوعی بیان کنیم؛ با توجه به اینکه بشر همواره آرمان‌های بزرگی داشته است؛ از این رو آرمان‌های بزرگ و خلاقیت‌های جدید، الهام گرفتن از هستی برای خلاقیت‌های جدید، آسان کردن زندگی انسان، سبک کردن فشار بر انسان و توسعه قدرت و تسلط بر دیگری از جمله این اهداف است.

وی افزود: وقتی از محیط هوش مصنوعی و دوفضایی صحبت می‌کنیم، منظور ارتباط بین خوشه‌های نود و ارتباط شبکه‌ای است. در گذشته همه مباحث بر روی دو پارامتر صفر و یک بود، اما اکنون این طور نیست و در هوش مصنوعی ارتباط میان چندین پارامتر مطرح است. درحوزه روابط خارجی نیز ارتباط دو یا چندجانبه بین کشور‌ها شکل می‌گیرد و روابط خارجی با هدف تأمین منافع ملی انجام می‌شود و یک نظام تصمیم‌گیری و رفتار و کنش متقابل را در قالب‌های متنوعی شکل می‌دهد.

حجت‌الاسلام عاملی ادامه داد: هوش مصنوعی یک پدیده اجتماعی است و می‌تواند امور بین فردی، اجتماعی و ... را تنظیم کند، به عبارتی هوش مصنوعی برای مهندسی اجتماعی آمده است. مهندسی اجتماعی به معنای محاسبه‌ای شدن روابط اجتماعی است که یک نوع مواجهه محاسباتی میان انسان و جامعه است تا بتواند مسیر واقعیت پراکنده روابط انسان با خود و طبیعت را به واقعیت گسترده برنامه محاسباتی تبدیل کند.

وی با اشاره به کارکرد‌های هوش مصنوعی در دیپلماسی نیز بیان کرد: تنظیم توافقنامه‌ها و معاهدات مختلف، پشتیبانی از تصمیم‌گیری، سناریوپردازی و شبیه‌سازی، تصویری کردن روابط، ترجمه، تحلیل روابط و تحولات آینده از جمله این کارکردهاست. بنابراین وقتی از هوش مصنوعی به عنوان ابزار یا محیط دیپلماتیک صحبت می‌کنیم، می‌تواند محور هدفمندی دیپلماسی ناظر بر راهبرد تمدن نوین اسلامی باشد.

وی با بیان اینکه هوش مصنوعی یک داده جمعی همه حافظه‌هاست و بسیار پیچیده‌تر از هوش انسان است، تصریح کرد: با چه تغییری در مهندسی اجتماعی مواجه شده‌ایم که دیپلماسی و نظامات روابط خارجی را دگرگون کرده است؛ در پاسخ باید دو فضایی شدن جغرافیای سیاسی، تغییر در نظامات قدرت ملی و جهانی، ظهور دیپلماسی محاسباتی و بازتعریف روابط بین‌الملل، تغییر در ظرفیت‌های فناوری و انتقال به فناوری‌های محاسباتی کوانتومی را از جمله این تغییرات دانست که سبب تغییر در دیپلماسی شده است.

دبیر علمی همایش در ادامه بیان کرد: سیاست تک فضایی روابط خارجی اعم از سیاست خارجی مبتنی بر جغرافیا و موقعیت فیزیکی _ مکانی سیاسی یا سیاست خارجی بر مبنای جغرافیای فضای سایبر اعم از جغرافیای دیجیتال موازی با سیاست خارجی مبتنی بر فضای مشترک هوشمند و مجازی جهانی کارآمد نخواهد بود، چراکه ما نیازمند روابط خارجی دوفضایی و ترکیبی همزمان هستیم. سیاست تکمیلی و ترکیبی و در بعضی قلمروها یک ضرورت در جهان دوفضایی شده است.

حجت‌الاسلام عاملی ادامه داد: هوش مصنوعی با ظرفیت نسبی داده‌ای و قدرت محاسباتی عرصه دوفضایی را نظام‌مند و خودکار کرده است. در واقع در این راستا با حذف فاصله از ارتباطات مواجه می‌شویم که مفهوم جدیدی از جغرافیای سیاسی را شکل داده است. تغییر در ظرفیت‌های فناوری و انتقال به فناوری‌های محاسباتی کوانتومی تغییر دیگری است که ظهور نظام شبکه‌ای داخلی و خارجی و همه گیر شدن اینترنت را سبب شده است.

حجت‌الاسلام عاملی در ادامه به ظهور دیپلماسی محاسباتی و بازتعریف روابط بین‌الملل اشاره کرد و گفت: دیپلماسی نظام‌مند در بستر هوش مصنوعی مفهوم می‌یابد و امروز ماهیت کار دیپلماتیک از یک تعامل سنتی به یک تعامل چندین پارامتری محاسباتی منتقل شده است.