استاد کویتی: جامعیت زبان عربی، دلیل نزول قرآن به این زبان است

به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، محمد حسن الطیان، استاد زبان عربی در دانشکده حقوق بین‌الملل کویت می‌گوید: قرآن معجزه زبانی  است و خداوند برترین زبانی را که می‌توانست این معانی را در خود جای دهد، یعنی زبان عربی را برای آن انتخاب کرد. به گفته بسیاری از محققان این زبان زیباترین و جامع‌ترین زبان جهان است.

الطیان که در  برنامه «شریعت و زندگی در رمضان» به جایگاه و فضیلت زبان عربی و اعجاز قرآن و بلاغت بی‌نظیر آن می‌پرداخت معتقد است که تاریخ قومی را ندیده که در بلاغت به خوبی اعراب سرآمد و برای بلاغت بیش از اعراب ارزش قائل باشند و آن را در بالاترین مقام قرار دهند؛ اعراب به کلام فصیح و بلیغ به حدی احترام می‌گذاشتند که گفته می‌شد قوم عرب قبل از اینکه بر بت‌ها سجده کند بر الفاظ بلیغ سجده می‌کرد.

وی با بیان اینکه قرآن با بلاغت نازل شده است و هیچ چیز در عالم بزرگتر و بالاتر از آن نیست و این همان چیزی است که سرآمدان در آن ناتوان بودند، خاطرنشان کرد: معجزه هر پیامبری همیشه از جنس چیزی بوده که قومش در آن برتری داشتند، پس معجزه حضرت محمد(ص) در فصاحت و بلاغت قرآن بود.

الطیان با اشاره به ضعف اعراب و مسلمانان عصر حاضر در درک این معجزه به سادگی از طریق شنیدن مانند اعراب در دوران اولیه اسلام توضیح داد که این امر به دلیل تفاوت زمان و تغییرات در توانایی‌های انسان است. گذشتگان از «فصاحت فطری» بهره می‌بردند و با شنیدن قرآن و بلاغت آن  متأثر می‌شدند.

وی ادامه داد: اعراب قبلاً وقتی کتاب خدا را می‌شنیدند بدون نیاز به دانستن علوم معانی و بیان آن را درک می‌کردند و اسرار و معجزات آن را می‌فهمیدند و عرب‌ها بعدها پس از آمیختن با غیر عرب‌ها این غریزه را از دست دادند.

محمد الطیان در مورد جایگاه زبان عربی گفت که بنا بر ارزیابی متخصصان، این زبان زیباترین، جامع‌ترین و برترین زبان در بین زبان‌ها است. خداوند آن را به خاطر محاسن و ویژگی‌های آن به عنوان زبان قرآن برگزید. 

وی خاطرنشان کرد: یکی از مزیت‌های زبان عربی وجود ریشه‌ها و اشتقاقات است، چرا که این زبان مبتنی بر 11000 ریشه است که میلیون‌ها کلمه از آن تولید می‌شود که به آن غنایی می‌دهد که در هیچ زبان دیگری نمی‌توان یافت. همچنین از مزایای آن می‌توان به ساختار صرفی و نحوی آن اشاره کرد.

الطیان ادامه داد: زبان عربی به طرز شگفت‌انگیزی کامل است و در مقابل این حجم عظیم از کلماتی که این زبان تولید می‌کند، انسان را به تعجب وامی‌دارد. وی افزود: یکی از اعجازهای قرآن، حفظ کامل آن از سوی غیرعرب‌زبانان است که با وجود ناتوانی در تکلم زبان عربی این کتاب را حفظ می‌کنند و این را یکی از معجزات قرآن می‌دانند.

الطیان تأکید کرد که قرآن را نمی‌توان به عنوان شعر یا نثر طبقه‌بندی کرد، بلکه یک نوع ادبی پیچیده است که موسیقی آن بسیار برتر از موسیقی شعر است و شامل تمام اوزان شعری اما از نوع متفاوت است. 

 محمد الطیان در خصوص این ادعا که قرآن دارای الفاظ بیگانه است، گفت: کلماتی هستند که اصل آنها بیگانه است، اما از طریق پدیده‌ای که به آن تعریب می‌گویند وارد عربی شده است که این کلمات را از زبان بیگانه می‌گیرد و آن را تابع معیارها و مقیاس‌های عربی قرار داده و پس از آن این کلمات، عربی می‌شود.