به گزارش خبرگزاری بينالمللی قرآن(ايكنا) آيتالله سيد هاشم حسينی بوشهری، مدير حوزههای علميه كشور پيش از ظهر امروز، پنجشنبه ارديبهشت ماه در پنجمين همايش علامه حلی كه در مركز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد، با ذكر اين مطلب كه حوزه و بزرگان آن بيش از هزار سال گنجينه عظيمی از علوم اسلامی را برای نسلهای بعدی به وديعه گذاردهاند، اظهاركرد: استفاده از اين ظرفيتهای عميق پژوهشی بسيار مهم است و اين كتب به حدی وسيع است كه برای بسياری، دشوار است كه بخواهند عدهای از اين كتابها را مطالعه كنند.
وی افزود: رسالتها و انتظارات از حوزه و حوزيان، بسيار است كه يكی از آنها، علم اندوزی است؛ عمل به علم آموخته شده و نشر آموختههايی كه به همت عالمان بزرگ جهان اسلام و تشيع گردآمده است از جمله مباحث مهمی است كه بايد در حوزههای علميه به آن پرداخته شود.
حسينی بوشهری، اظهار كرد: اگر امروزه نقدهايی به روند كارهای پژوهشی در حوزه میشود ذرهای از اهميت و بزرگی كارهای علمی كه در حوزه انجام شده است، كم نمیكند؛ بزرگان ما به حدی آثار بزرگ از خود به جای گذاشتهاند كه حتی برای برخی از آنها ظرفيت مطالعه همه جانبه نيست ولی بايد به نيازهايی كه در اين عصر داريم با ديد وسيعترين نگاه كنيم.
وی افزود: بايد بپذيريم كه دوره علامه مجلسی و علامه حلی با دوره و نيازهای امروز، تفاوت بسيار دارد و ما نيز بايد برای نيازهای امروز برنامهريزی كنيم؛ مشكل كار پژوهشی در حوزه مسئله قابل انكاری نيست؛ امروزه اگر كسی بيش از سی سال هم در حوزه درس بخواند و حتی يك اثر پژوهشی نيز از خود به جای نگذارد كسی او را بازخواست نمیكند؟ بايد سهم توليد علم و پژوهش در حوزه افزايش يابد و اين افزايش نيز متناسب با نيازهای روز انجام شود.
مدير حوزههای علميه عنوان كرد: در اين گونه همايشها و در جايگاههای نقادی به حوزه از سوی حوزويان، بسياری از طلاب بخصوص جوان، بر لزوم تغيير كتب درسی حوزه اصرار دارند ولی وقتی اين سخنان برای مراجع عظام نيز مطرح میشوند، ايشان فرمايش به حقی را مطرح میكنند كه اگر قرار باشد اين كتب تدريس نشود بايد كتبی جايگزين آن شود كه بازدهی بالاتری داشته كه تا زمانی كه كار عميق پژوهشی و ميدانی انجام نشود و آزمايشات خود را پس ندهد، نمیتوان چنين تضمينی به بزرگان حوزه داده شود.
وی گفت: يكی از نكاتی كه بايد در نقادیها مورد توجه واقع شود، اين است كه به هيچ عنوان نبايد در نقد نسبت به پژوهش در حوزه كارهای بزرگ بزرگان حوزه و فضلای حوزوی را را هيچانگاری كنيم؛ بايد هر نقدی نسبت به حوزه با قدرشناسی نسبت به فعاليتهای صورت گرفته باشد.
حسينی بوشهری عنوان كرد: يكی از آسيبهای پژوهشی امروز در حوزه، كم كاری پژوهشی در عرصه فقه و اصول است كه با توجه به فعاليتهای انجام شده با ايده آل فاصله بسياری داريم؛ كم توجهی به نيازسنجی پژوهشی، درصد پايين نظريه پردازی در حوزه، ضعف نقادی و نقدپذيری، كم توجهی به گسترش روزافزون فعاليتهای پژوهشی گروهی و عدم نوگرايی در پژوهش از جمله نقصانهای موجود در عرصه پژوهش است.
وی اظهار كرد: بايد كارگاههای آموزش فن پژوهش در حوزه فراگيرتر شود تا همه طلاب با فنون پژوهش آشنا شوند و تازه پس از ده پژوهش ناقص بعد از چند سال به استاندارد پژوهش دست نيابند؛ توجه به ظرفيتها و نيروهای مستعد، هماهنگی آموزشی و پژوهشی، پژوهش همراه با آموزش و آموزش همراه با پژوهش و همچنين ترغيب به فعاليتهای پژوهشی از ديگر لوازمی است كه میتواند حوزه را در رسيدن به اهداف متعالی خود ياری كند.