صداقت؛ شرط پیروزی در زندگی و حکمرانی موفق
حجت‌الاسلام فیرحی با استناد به بیانی از امیرالمومنین(ع) در خطبه 56 نهج‌البلاغه، از «صداقت» به عنوان سنگ بنای رابطه و شرط پیروزی در زندگی یاد کرد.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام داوود فیرحی در ماه رمضان اقدام به انتشار روزانه پیام‌های اخلاقی نهج‌البلاغه با عنوان «نیم‌رخ» کرده است. متن نهمین نیم‌رخ با موضوع صداقت، از نظر می‌گذرد؛
«در گفتار گذشته اشاره کردیم یکی از مهمترین مختصات انسان ایده‌آل امروز تعادل در رابطه و حد نگه داشتن در دوستی و دشمنی است. امروز به نکته دیگری اشاره می‌کنیم و آن عبارت است از صداقت؛ چونان سنگ بنای رابطه و شرط پیروزی در زندگی.
خطبه 56 نهج‌البلاغه به این نکته اساسی می‌پردازد و بر این باور است که با دروغ نمی‌توان به پیروزی رسید و با دروغ نمی‌توان حکمرانی را به سامان رساند، زیرا دروغ جامه‌ای است که رشته‌های آن دیر یا زود پنبه می‌شود.
«وَ لَقَدْ كَانَ الرَّجُلُ مِنَّا وَ الْآخَرُ مِنْ عَدُوِّنَا يَتَصَاوَلَانِ تَصَاوُلَ الْفَحْلَيْنِ يَتَخَالَسَانِ أَنْفُسَهُمَا أَيُّهُمَا يَسْقِي صَاحِبَهُ كَأْسَ الْمَنُونِ فَمَرَّةً لَنَا مِنْ عَدُوِّنَا وَ مَرَّةً لِعَدُوِّنَا مِنَّا، فَلَمَّا رَأَى اللَّهُ صِدْقَنَا أَنْزَلَ بِعَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ أَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ حَتَّى اسْتَقَرَّ الْإِسْلَامُ مُلْقِياً جِرَانَهُ وَ مُتَبَوِّئاً أَوْطَانَهُ»
روزهای پایانی جنگ صفین بود. امام اعلان صلح کردند. در گوشه‌ای نشستند و بر شمشیر خود تکیه دادند و یاد زمان پیامبر(ص) و جنگ‌های آن ایام افتادند. اشاره کردند که در آن ایام جنگ‌های سختی رخ داد. فرمودند: گاهی مردی از ما و مردی از آنان چونان دو پهلوان جنگی با هم گلاویز می‌شدند، در حالی که از خود بی‌خود شده بودند تا کدام یک از آن دو کاسه مرگ را بر دیگری بچشاند. گاهی دشمن از ما ضربه می‌خورد و گاهی ما از دشمن. وقتی خدا صدق و خلوص ما را دید دشمن ما را به ذلت نشاند و پیروزی را بر ما فرستاد. حضرت اشاره می‌کنند آری این صداقت بود که اسلام را مانند شتری که گردن بر زمین نهد و حالت تسلیم به خود بگیرد استقرار داد و در جای خود جای‌گیر نمود.
ایشان در خطبه 233 به ویژگی انسان‌های عادی اشاره می‌کند.
«وَ اعْلَمُوا -رَحِمَكُمُ اللَّهُ- أَنَّكُمْ فِي زَمَانٍ الْقَائِلُ فِيهِ بِالْحَقِّ قَلِيلٌ وَ اللِّسَانُ عَنِ الصِّدْقِ كَلِيلٌ وَ اللَّازِمُ لِلْحَقِّ ذَلِيلٌ؛ أَهْلُهُ مُعْتَكِفُونَ عَلَى الْعِصْيَانِ، مُصْطَلِحُونَ عَلَى الْإِدْهَانِ؛ فَتَاهُمْ عَارِمٌ، وَ شَائِبُهُمْ آثِمٌ، وَ عَالِمُهُمْ مُنَافِقٌ، وَ [فَارِئُهُمْ] قَارِنُهُمْ مُمَاذِقٌ؛ لَا يُعَظِّمُ صَغِيرُهُمْ كَبِيرَهُمْ، وَ لَا يَعُولُ غَنِيُّهُمْ فَقِيرَهُم.»
می‌فرماید: بدانید خدا رحمتتان کند، شما در زمانه‌ای زندگی می‌کنید که گوینده حق اندک و زبان برای راستگویی کند است و کسی که ملتزم به حق است، خوار شمرده می‌شود. مردم این زمان گرفتار گناه هستند و چرب‌زبانی میانشان شایع است. جوانشان بدخلق و خشن است و پیرشان گنه‌کار. عالمشان منافق و زاهدشان ریاکار است. کوچک ایشان بزرگشان را تعظیم نمی‌کند و توانگرشان فقیر را در معیشت یاری نمی‌کند.»
انتهای پیام
