نهاد خانواده؛ ظرف بالندگی زن و مرد تا رسیدن به کمال انسانی

ژیلا مرادپور، از اساتید دانشگاه‌های کردستان و دکترای الهیات و مشاور خانواده در گفت‌وگو با ایکنا از کردستان، اظهار کرد: خداوند متعال در آیه 187 سوره بقره می فرماید: «هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ؛ آنان براى شما لباسى هستند و شما براى آنان لباسى هستيد». کار لباس هم زیبا کردن انسان و هم حمایت از او در برابر گرما و سرما و هم حفظ حریم او در برابر ناپاکان است پس با این تعبیر قرآن وظیفه زن و شوهر در مقابل هم مشخص شده است.
وی با اشاره به اینکه وقتی زن و مرد در حق هم همانند لباس باشند، نتیجه‌اش هم موفقیت و سلامت روانی خود و آرامش کانون خانواده است، افزود: آرامش خانواده موجب افزایش روز به روز صمیمت، عشق، احترام و حمایت بین آنان می‌شود.
مرادپور بیان کرد: زمانیکه زن و شوهر برای هم لباس باشند لازمه خوشبختی را برای خود و خانواده فراهم کرده‌اند و این امر ثمرات باارزش دیگری را نیز به دنبال دارد که از جمله تربیت خوب فرزندان با الگوبرداری از والدینشان را سبب خواهد شد.
وی با تأکید بر اینکه مردان و زنان با تأسی از این آیه قرآن باید نقش لباس بودن برای همسرانشان جدی بگیرند، عنوان کرد: زن و شوهر باید مانند لباس هم عیوب یکدیگر را بپوشانند، هم یکدیگر را زیباتر کنند و هم حامی یکدیگر در سختی‌ها، خطرات و تهدیدهای زندگی باشند.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: زن و شوهر برای رسیدن به تفهمی دو طرفه باید متناسب با نیاز و روحیات یکدیگر رفتار کنند که اگر در این نقش موفق نباشند از فروپاشی کانون خانواده خود نباید تعجب کنند.
مرادپور ازدواج را یک رابطه مقدس دانست و اعلام کرد: ازدواج دو قلب را به هم می‌پیوند می‌دهد و آن دو نفر قول می‌دهند که برای یک زندگی با یکدیگر باشند که با گذشت زمان، این دو نفر از طریق وظایف و اقدامات خود عشق خود را به یکدیگر نشان می‌دهند.
وی ادامه داد: زن یا مرد لازم نیست منتظر فرصتی برای بیان عشق به همسر خود باشد چراکه آنان می‌خواهند عشق واقعی و صادقانه را طرف مقابل دریافت کنند و این چیزی است که قلب و روح فرد را برآورده می‌کند. بنابراین، همسران باید عشق خود را هر چند وقت یکبار در رابطه عاطفی مرور کنند و زنده نگه دارند.
وی با اشاره به آیه 34 سوره نساء که می‌فرماید: «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا، مردان سرپرست زنانند به دليل آنكه خدا برخى از ايشان را بر برخى برترى داده و [نيز] به دليل آنكه از اموالشان خرج مى‌كنند پس زنان درستكار فرمانبردارند [و] به پاس آنچه خدا [براى آنان] حفظ كرده اسرار [شوهران خود] را حفظ مى‌كنند و زنانى را كه از نافرمانى آنان بيم داريد [نخست] پندشان دهيد و [بعد] در خوابگاه‌ها از ايشان دورى كنيد و [اگر تاثير نكرد] آنان را ترك كنيد پس اگر شما را اطاعت كردند [ديگر] بر آنها هيچ راهى [براى سرزنش] مجوييد كه خدا والاى بزرگ است».
وی عنوان کرد: عشق نه تنها رکنی از ارکان خانواده است، بلکه در قوام، بقا و تعادل بنیان‌های دیگر نقش بی‌همتا دارد تا جایی که شاید بتوان گفت، عشق روح خانواده است و خانواده به راستی خانه عشق و آشیان عشق است.
مرادپور با اشاره به اینکه اساس روابط اجتماع درون خانواده که همانا دوستی، تفاهم متقابل و همیاری است با ملات عشق به هم پیوسته و آمیخته است، عنوان کرد: خداوند متعال در آیه 189 سوره اعراف می فرماید: «ُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا؛ اوست آن كس كه شما را از نفس واحدى آفريد و جفت وى را از آن پديد آورد تا بدان آرام گيرد».
وی یادآور شد: اشاره به نفس واحده در این آیه کریمه گویای این حقیقت است که نهاد خانواده ظرف رویش روح و جان، رستگاری و بالندگی زن و مرد تا رسیدن به اوج بالندگی (کمال انسانی) است؛ یعنی نه مرد به تنهایی کامل است و می‌تواند به کمال برسد نه زن. مگر با همگرایی و بودن و زیستن در محدوده خاص مقررات و دستورالعمل‌هایی که نهاد خانواده نام دارد.