احسان؛ مظهر و جلوه پروردگار + فیلم

به مناسبت ایام اربعین حسینی، پای درس گفتار «زندگی اجتماعی با سیدالشهدا(ع)» از زبان حجت‌الاسلام سیدجواد بهشتی، کارشناس قرآنی نشسته‌ایم تا مروری بر درس‌های عملی از زندگی و سیره امام حسین(ع) برای زندگی امروز بشر داشته باشیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجواد بهشتی در نهمین قسمت از این مجموعه به موضوع «احسان؛ مظهر و جلوه پروردگار» پرداخت که مشروح آن را در ادامه مشاهده می‌کنید و می‌خوانید.

«اولین قصه درس‌آموز قرآن درباره سرگذشت حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س) است. خداوند به حضرت آدم(ع) فرمود با همسرت به این باغ وارد شوید هر میوه‌ای خواستید میل کنید، ولی به این درخت و میوه‌های آن نزدیک نشوید، در این میان شیطان به نزدیک حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س) شد و آن‌ها را وسوسه کرد.

شیطان به گونه‌ای حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س) را وسوسه کرد که درخت ممنوعه را در چشم آن‌ها خاص جلوه داد و به‌گونه‌ای هنرمندانه به حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س) القا کرد که اگر از میوه‌های این درخت بخورید عمر جاودان پیدا می‌کنید و مانند فرشته‌ها می‌شوید و تا حدی این دو نفر را تحریک کرد که آن‌ها هوس کردند همان کاری که خداوند متعال ممنوع کرده بود، انجام دهند. حضرت آدم(ع) و حضرت حوا(س) بعد از خوردن آن میوه ممنوعه لباس‌هایشان ریخت و با برگ درختان خود را پوشاندند و دچار قهر الهی شدند.

حالا این دو نفر می‌خواهند توبه کنند، باید چه کلماتی به زبان بیاورند که خداوند آن‌ها را مورد عفو و بخشش قرار دهد. روایت داریم که جبرئیل از آسمان فرود آمد و این دعا را به آدم و حوا تعلیم داد: «یَا حَمِیدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ یَا عَالِی بِحَقِّ عَلِیٍّ یَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَةَ یَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ مِنْکَ‏ الْإِحْسَان.»

مردم باید آگاه باشند که حال و هوای جامعه ما حسینی است، امام حسین(ع) جلوه‌ای از احسان خداست. دوستداران امام حسین(ع) اگر می‌خواهند با ایشان که جلوه پروردگار عالم است، همرنگ شوند باید احسان کنند «یا قدیم الاحسان بحق الحسین»، به بیچاره‌ها توجه کنند، هر فردی به هر اندازه‌ای و به هر شکلی کمک فکری، مشاوره‌ای، مالی و دعایی کند تا شبیه امام حسین(ع) شود، ما در زیارت اربعین می‌خوانیم که امام حسین(ع) خون خود را برای بیداری ملت‌ها داد.

در همین رابطه استاد حبیب‌الله چایچیان شعری سرود:

دوست دارم شمع باشم در دل شب‌ها بسوزم

روشنی بخشم میان جمع و خود تنها بسوزم

شمع باشم اشک بر خاکستر پروانه ریزم

یا سمندر گردم و در شعله بی پروا بسوزم

لاله‌ای تنها شوم در دامن صحرا برویم

کوه آتش گردم و در حسرت دریا بسوزم

امام حسین(ع) سوخت تا ما نسوزیم پس ما باید شباهتی با امام حسین(ع) پیدا کنیم به هر اندازه‌ای که در توان داریم روحیه احسان کردن و نیکوکاری را به شکلی کامل درباره خلق خدا انجام دهیم. دست بینوایی را بگیریم، مشکل گرفتاری را رفع کنیم، قرضی به شخصی دهیم، میان زن و شوهری که قرار است از هم جدا شوند آشتی ایجاد کنیم، این موارد کار‌های حسینی است.

احسان مظهر و جلوه پروردگار است، امام حسین(ع) خیلی مردم را دوست داشتند، پس بیایید ما هم شبیه امام حسین(ع) شویم.»