مهدویت زیربنای امیدواری در منتظران است
استاد درس اخلاق مدرسه علمیه امام خمینی(ره) گفت: مهدویت یعنی داشتن امید و نگاه به آینده است و اصولا کسانی که انتظار فرج می‌کشند فعال هستند و فعالیت می‌کنند. لذا انتظار، فعالیت‌زا است.
به گزارش ایکنا از بوشهر، آیت‌الله غلامعلی صفایی‌بوشهری، استاد درس اخلاق ۱۷ اسفندماه، که با همکاری اداره امور قرآنی اوقاف و امورخیریه و دانشگاه خلیج‌فارس و فرمانداری شهرستان بوشهر در حسینیه مجازی اندیشکده بین‌المللی «طلوع» مؤسسه قرآنی طاهای بوشهر با موضوع «چگونه از اصحاب امام زمان(عج) بشویم» برگزار شد، گفت: مهدویت یعنی داشتن امید و نگاه به آینده است و اصولا کسانی که انتظار فرج می‌کشند فعال هستند و فعالیت می‌کنند. لذا انتظار، فعالیت‌زا است.
آیت‌الله صفایی‌بوشهری با تاکید بر این مطلب که جامعه منتظران باید خوب را مطابق با اندیشه آن محبوب الهی معماری و آماده‌سازی معنوی و تقوایی کنند، افزود: انتظار حضرت مهدی(عج) کشیدن برای آن است که فعال بشویم برای فضاسازی و جامعه‌سازی. فضای موجود باید تبدیل به تولید و آن فضایی شود که ما منتظرش هستیم و انتظارش را می‌کشیم. لذا خودمان را و جامعه‌مان را باید برای ظهور حجت خدا آماده کنیم.
وی انتظار را یک مقوله حیات‌بخش و سازنده و امیدآفرین برشمرد و اظهار کرد: داشتن روحیه انتظار روشنای چشم و بهجت قلب هست. پس همانطور که حضرت بقیة‌الله الاعظم(عج) می‌فرمایند، فرهنگ انتظار و دعای فرج در میان امت موجب گشایش و فرج و رشد کمال انسانی می‌شود.
نویسنده کتاب قرآنی «پایان دنیا در کلام خدا» افزود: امام صادق(ع) فرمودند هرکس دوست دارد از صحابه امام زمان(عج) باشد سه کار باید انجام دهد: منتظر باشد و در زندگی ورع را سرلوحه کار خودش قرار دهد و دارای اخلاق بسیار زیبا و نیکو باشد.
آیت‌الله صفایی‌بوشهری با بیان اینکه ورع دارای یک مرتبه والا و یک نیروی بازدارنده در انسان از شعاع گناه است و نمی‌گذارد که انسان به گناه نزدیک شود، عنوان کرد: ورع یک معنایی بالاتر از تقوا است و تقوا یعنی حفظ خود از مخالفت با فرمان خدا هست. پس دست می‌یابیم که ورع به معنای این است که انسان‌ها در شعاعی به دور از گناه کردن قرار بگیریم.
استاد درس اخلاق مدرسه علمیه امام خمینی(ره) شهر بوشهر با بیان اینکه در دایره رحمت خدا هیچگاه سقوط برای انسان معنا و مفهوم ندارد به آن علت که همیشه میدان برای نجات و کمال باز است، گفت: ورع در زندگی اقتصادی به معنای این است که حق‌الناسی به گردن‌مان نباشد و در زندگی خانوادگی‌مان یعنی اینکه نه برنجیم و نه برنجانیم و همچنین در مسائل مختلف زندگی‌مان یعنی اینکه کوشش کنیم آن چیزی را که خدا می‌خواهد انجام بدهیم.
یادآور می‌شود، در این مجلس مهدوی سروده شاعر قرآنی سیدمحمد جعفری از روستای سادات میانخِرهِ شهرستان دشتی با نام «کوچه‌ی زُوّار» خوانش شد:
درباره‌ات حرف و حدیث، بسیار گفته‌اند
از لطفِ خود، تا می‌شده، اذکار گفته‌اند
از نامه‌های بی‌نشان، در چاهِ جمکران
تا رنگِ اسب و مرکبِ رهوار گفته‌اند
بازارِ گرمِ نامه‌هایت، دستِ این و آن
محضِ شفای عاجلِ بیمار گفته‌اند
از خاطراتِ دیدنت در دفتر و کتاب
صد متن هم در قالبِ اشعار گفته‌اند
بعضی که تصویرِ تو را در خواب دیده‌اند
با آب و تابِ خاص، در بازار گفته‌اند
حتی برایت موکب و نذری به‌جای خود
هر کوچه را هم، کوچه‌ی زُوّار گفته‌اند
شب‌ها صدای ناله‌ات تا پاسی از سحر
این را به گوش ما شبی صدبار گفته‌اند
اللهُ اکبرت بگو، بر چشمِ بی‌قرار
پایانِ این افسانه را، انگار گفته‌اند
سیده‌فردوس رضوی
