امام هادی(ع) در جامعه یأسآلود و سرخورده که امکانی برای بیان معارف و سلوک معنوی فراهم نبود با در انداختن گفتمانی نو، آموزههای متعالی و سلوک زیبای زیست توحیدی را با ادبیات و قالبهای نو و بیتنش و در قالب دعا و مناجات یعنی زیارت جامعه کبیره و زیارت غدیریه عرضه کردند که از ذخایر و تراث معنوی و راهآورد این رهیافت و اندیشه آن امام همام و منشور توحیدی بهشمار میرود.