دکتر حسین الهی قمشه‌ای درباره ذکر عملی و عینی خداوند در زندگی می‌گوید: ذکر خداوند فقط آن نیست که تسبیح به دست بگیریم و نام خدا را ببریم. ذکر به این معناست که صفات خداوند در همه زندگی ما حضور داشته باشد. هر کس به اسماء الله ذاکر نباشد، زندگی بر او تنگ می‌شود. ذکر عملی و عینی باید در کل جامعه جریان پیدا کند.

استاد حسین الهی قمشه‌ای درباره دانش و نادانی می‌گوید: هر چه بیشتر بفهمی، بیشتر نمی‌دانی. گاهی فیزیکدانان فکر می‌کنند به صرف اینکه می‌دانند موج و آهن چیست، همه چی را می‌دانند، اما هیچ نمی‌دانند. هیچ کس چیزی نمی‌داند. «گر تو را دانش و گر نادانی است/ آخر کار تو سرگردانی است» ما چیزی نمی‌دانیم. عالم را روی عشق فقط نگه داشته است، فقط به اشارت ابروی عشق به قول خانم کتلین رین نگه داشته است، بی هیچ اسباب بی هیچ علل به صرف اشارت ابروی عشق گفته است «فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا، پس شما در پست و بلندی‌های آن حرکت کنید (آیه ۱۵ سوره ملک)»