فرزند صالح؛ سرمایه‌‌ والدین و سرباز حضرت ولی‌عصر(عج) + فیلم
کد خبر: 4133553
تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱۴۰۲ - ۰۱:۰۸
خانواده و زن از دیدگاه قرآن/ ۲۳

فرزند صالح؛ سرمایه‌‌ والدین و سرباز حضرت ولی‌عصر(عج) + فیلم

از نگاه قرآن فرزند صالح سرمایه است؛ هزینه نیست. پس اگر کسی توانایی دارد و می‌تواند با تربیت فرزند صالح، سربازانی برای حضرت ولی عصر(عج) مهیا کند، نباید از این کار امتناع بورزد.

جمعه/ حاج ابوالقاسم 23 / فرزنددار شدن؛ نعمتی بزرگ که فقط به دست خداست و نباید کفران کرد

مسئله زن و خانواده از چالش‌برانگیزترین موضوعات جهان امروز است. جهانی که سال‌هاست با جنبش‌های آزادی‌خواهی زنان مواجه شده و نه تنها در ایران بلکه در همه کشورهای جهان تلاش‌هایی برای اصلاح قوانین و حمایت از زنان در حال انجام است.

در خصوص نگاه اسلام به زنان و مسائل مرتبط با خانواده نیز نظرات و دیدگاه‌های متعددی در طول تاریخ اسلام مطرح و تلاش شده قوانین براساس دیدگاه حقیقی اسلام و به دور از دیدگاه‌های شخصی یا برداشت‌های سلیقه‌ای از آیات و روایت‌ها تدوین شود.

خبرگزاری ایکنا و مؤسسه شمیم ایمان و اندیشه با در نظر گرفتن همین چالش‌ها، با هدف بررسی دیدگاه‌های اسلام در خصوص زن و خانواده با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم دولابی، عضو مجلس خبرگان رهبری مجموعه آموزشی «خانواده و زن از دیدگاه قرآن» را تدوین کرده است.

در جلسه بیست و سوم موضوع «نعمت بزرگ فرزند» مورد بررسی قرار گرفته است که در ادامه با هم می‌خوانیم و می‌بینیم.

فرزند صالح از نعمت‌های بزرگ خداست. در جزء 23 قرآن کریم خدای متعال به این نکته اشاره می‌کند و می‌فرماید: «وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ و سليمان را به داوود بخشيديم چه نيكو بنده‏‌اى به راستى او توبه‏ كار [و ستايشگر] بود».

هر انسانی آرزوی داشتن فرزند صالح و سالم را دارد و از  خدا می‌خواهد که فرزند سالم و صالح به او عطا کند تا به این وسیله شکرگذار نعمت‌های خدا باشد و فرزندان او هم شاکر نعمت‌های خدا باشند. حقیقتاً فرزند صالح و سالم از نعمت‌های الهی نسبت به بندگان اوست که به این ترتیب نعمت و فضل الهی بر بندگان تمام می‌شود و آرامش خاصی در کانون خانواده پدید می‌آید.

با این همه بسیاری از مردم قدر این نعمت و لطف بزرگ خدا را نمی‌دانند و همانطور که در زندگی شخصیشان نسبت به نعمت‌های الهی گاهی ناسپاسی می‌کنند، نسبت به نعمت فرزند هم همینطور عمل می‌کنند و احیاناً کفران نعمت می‌کنند و گمان می‌کنند در ایجاد فرزند کسی غیر از خدا نقش داشته در حالی که اینطور نیست و تنها خداست که این نعمت را برای آنها عطا کرده است.

در سوره اعراف درباره پدر و مادرها اینگونه می‌خوانیم: «هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ﴿۱۸۹﴾فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿۱۹۰﴾ اوست آن كس كه شما را از نفس واحدى آفريد و جفت وى را از آن پديد آورد تا بدان آرام گيرد پس چون [آدم] با او [حوا] درآميخت باردار شد بارى سبک و [چندى] با آن [بار سبك] گذرانيد و چون سنگين‏بار شد خدا پروردگار خود را خواندند كه اگر به ما [فرزندى] شايسته عطا كنى قطعا از سپاسگزاران خواهيم بود(189) و چون به آن دو [فرزندى] شايسته داد در آنچه [خدا] به ايشان داده بود براى او شريكانى قرار دادند و خدا از آنچه [با او] شريک مى‏‌گردانند برتر است (190)»(آیات 189 و 190 سوره اعراف).

والدین وقتی بچه‌دار می‌شوند و بچه در رحم مادر است دست به دعا برمی‌دارند و دعا می‌کنند که خدایا بچه سالمی به ما بده ولی وقتی بچه بدنیا می‌آید برای خدا شریک قائل می‌شوند و می‌گویند اگر فلان دکتر نبود بچه ما اینطور می‌شد! اگر فلان بیمارستان نبود این بچه به سلامت به دنیا نمی‌آمد؛ همه اینها به دست خداست.

در سیره انبیاء هم علاقه به فرزند مشاهده می‌شود. حتی پیامبران اولوالعزم مثل حضرت ابراهیم(ع) به فرزند علاقه‌مند بودند و از آنجایی که تا زمان پیری فرزندی نداشت همواره دغدغه پیری ایشان را می‌آزرد. در سوره صافات می‌خوانیم که حضرت ابراهیم(ع) دست به دعا برداشت و فرمود: «رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ؛ اى پروردگار من مرا [فرزندى] از شايستگان بخش»(آیه 100 سوره صافات).

از همین رو وقتی بشارت فرزنددار شدن از سوی فرشتگان به او داده شد، بسیار شادمان شد. همچنین حضرت زکریا با بشارت فرزندی به نام یحیی خوشحال شد و با روزه سکوت این نعمت الهی را شگرگذاری کرد. در روایتی از امیرالمونین(ع) نقل شده که فرمودند: اگر خدا به کسی اراده خیر کرده باشد او را از دنیا نمی‌برد تا اینکه جانشینش را به او نشان دهد.  

از نگاه قرآن فرزند صالح سرمایه است؛ هزینه نیست. قرآن در سوره بقره فرزند را ذخیره‌ای برای آخرت می‌داند. خداوند می‌فرماید: «وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلَاقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ؛ و آنها را براى خودتان مقدم داريد و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد و مؤمنان را [به اين ديدار] مژده ده»(آیه 223 سوره بقره). فرزندان شما ذخایری هستند که از قبل برای خودتان می‌فرستید به فکر آینده خود باشید.

در روایتی می‌خوانیم: هرگاه کسی بمیرد پرونده او بسته می‌شود مگر در سه ناحیه؛ اول فرزند صالحی که برای پدر دعا کند. اما متأسفانه فرهنگ غربی فرزند را هزینه می‌داند و اشخاص را از فرزنددارشدن منصرف می‌کند. اگر کسی توانایی دارد و می‌تواند با تربیت فرزندانی صالح سربازانی برای حضرت ولی عصر مهیا کند نباید از این کار امتناع بورزد.

انتهای پیام
captcha