مسئله زن و خانواده از چالشبرانگیزترین موضوعات جهان امروز است. جهانی که سالهاست با جنبشهای آزادیخواهی زنان مواجه شده و نه تنها در ایران بلکه در همه کشورهای جهان تلاشهایی برای اصلاح قوانین و حمایت از زنان در حال انجام است.
در خصوص نگاه اسلام به زنان و مسائل مرتبط با خانواده نیز نظرات و دیدگاههای متعددی در طول تاریخ اسلام مطرح و تلاش شده قوانین براساس دیدگاه حقیقی اسلام و به دور از دیدگاههای شخصی یا برداشتهای سلیقهای از آیات و روایتها تدوین شود.
خبرگزاری ایکنا و مؤسسه شمیم ایمان و اندیشه با در نظر گرفتن همین چالشها، با هدف بررسی دیدگاههای اسلام در خصوص زن و خانواده با حضور حجتالاسلام والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم دولابی، عضو مجلس خبرگان رهبری مجموعه آموزشی «خانواده و زن از دیدگاه قرآن» را تدوین کرده است.
در جلسه بیست و یکم موضوع «خانواده کانون آرامش» مورد بررسی قرار گرفته است که در ادامه با هم میخوانیم و میبینیم.
روز 21 ماه رمضان مصادف است با سالروز شهادت مولای متقیان امیرالمومنین(ع) که این روز را خدمت شما ببنندگان عزیز تسلیت عرض میکنم. یکی از نکات مهم در جزء 21 قرآن پیرامون مسائل خانواده این است که از نگاه قرآن خانواده کانون آرامش است. «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ؛ و از نشانههاى او اينكه از [نوع] خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد و ميانتان دوستى و رحمت نهاد آرى در اين [نعمت] براى مردمى كه مىانديشند قطعا نشانههايى است».
بنابر آیات قرآن کریم، آرامش زن و شوهر در کنار یکدیگر به عنوان خانواده از نشانههای الهی است و شایسته تفکر دانسته شده است. نقص زن و مرد سِر آرامش خانواده است. هر یک از زن و مرد محتاج طرف دیگر است و بدون طرف مقابل ناقص به شمار میروند. به خاطر همین نقص و احتیاج است که هر کدام به سوی دیگری حرکت میکنند و وقتی به هم رسیدند به آرامش میرسند.
هر ناقصی مشتاق کمال است و هر محتاجی مایل به زوال حاجت و فقر خود است. از همینجا میتوان نتیجه گرفت، کسانی که پشت پا به این سنت الهی میزنند و هرگز ازدواج نمیکنند عموماً وجود ناقصی خواهند داشت.
ابعاد آرامش در ازدواج، متعدد است. این آرامش و سکونتی که در ازدواج وجود دارد هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی و هم از جنبه فردی و هم از جنبه اجتماعی قابل تبیین است. بیماریهایی که به خاطر ترک ازدواج برای انسان پیش میآید هم غیرقابل انکار است. بیماریهایی از قبیل عدم تعادل روحی و ناآرامیهای روانی که افراد مجرد با این بیماریها دست به گریبان هستند و کما بیش بر همه روشن است.
از نظر اجتماعی هم افراد مجرد کمتر احساس مسئولیت میکنند و به همین خاطر، خودکشی در میان مجردان بیشتر دیده میشود و جنایات هولناک بیشتر از آنها سر میزند. هنگامی که انسان از مرحله تجرد به مرحله زندگی خانوادگی گام میگذارد، شخصیت تازهای در خودش میبیند و احساس مسئولیت بیشتری میکند و این معنای احساس آرامش در سایه ازدواج است.
قرآن فرموده است: «وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً» ازدواج عامل ایجاد آرامش، مؤدت و رحمت است. عامل بقا و تداوم آرامش در زندگی است. رابطه زن و مرد باید براساس مؤدت و رحمت باشد و اگر در خانوادهای زن و مرد فضای مؤدت و رحمت بین همدیگر را از بین بردند و با اختلافها و نزاع بین خودشان، خانواده را از این دو عنصر اصلی محروم کردند، دیگر نمیشود انتظار آرامش و امنیت را از آن خانواده داشت.
روشن است که اعضای خانواده در محیط ناسالم پر از اضطراب، اختلاف، دعوا و بیاحترامی و بدون عشق و محبت نمیتوانند از استعدادها و مهارتهای خودشان بهره ببرند و نیازهای مادی و معنوی و سلامت روحی و روانی خودشان را تأمین کنند. البته بین مؤدت و محبت تفاوت وجود دارد. محبت ممکن است در قلب همسران باشد اما به زبان نیاید. ولی مودت نوعی از محبت است که بر قلب و زبان و تمام جوارح انسان جاری میشود و پنهان شدنی نیست. لذا در زندگی که مودت بر آن حاکم است بهترین و پایدارترین نوع ارتباط همسران را شاهد خواهیم بود.
پیامبر(ص) فرمودند: اگر مرد به همسرش بگوید که تو را دوست دارم این جمله هرگز از قلب آن زن پاک نمیشود. نکته دیگر این است که اگرچه راهبری خانواده بر عهده مرد است ولی عواطف و احساسات قوی زن حکم میکند که نقش اصلی و مؤثرتری در تأمین آرامش و سلامت روانی خانواده بر عهده داشته باشد.
همانطور که مردها از نظر جسمانی از زنان قویتر هستند و کارهای سنگین بیرون از خانه بردوش آنهاست، بانوان نیز از نظر روحی از مردها قویتر هستند به همین دلیل مسئولیتهای بیشتری در خانه به زنها داده شده است و مدیریت داخلی خانه بر عهده بانوان است.
از عوامل آرامش در زندگی اموری مثل اظهار محبت، خوشخویی، خوش رفتاری، رعایت حقوق متقابل، تأمین نیازهای جنسی، همکاری، احترام متقابل، مدارا، تغافل و چشمپوشی، قناعت و سادهزیستی، رضایت و خوشنود بودن به خواست خداست و رعایت همه این موارد از سوی زن و شوهر عامل کلیدی ایجاد آرامش در زندگی است.
انتهای پیام